Τι έρχεται στον νου σου όταν ακούς τη λέξη “self-care”; Η έννοια της αυτοφροντίδας είναι τόσο πολυσυζητημένη όσο και παρεξηγημένη, τα τελευταία χρόνια. Στην εποχή του υπερκαταναλωτισμού δεν είναι περίεργο που η αυτοφροντίδα γρήγορα μετατράπηκε σε χρυσωρυχείο για τις βιομηχανίες του fitness και της ομορφιάς. Όμως πώς ορίζεται, στην πραγματικότητα τo self-care; Μία γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο είναι ικανή να μπερδέψει ακόμα περισσότερο τον γενναίο που θα επιχειρήσει να την κάνει. Άλλες πηγές αναφέρουν 8 πυλώνες αυτοφροντίδας, άλλοι 7, άλλοι 5, άλλοι κάνουν λόγο για 4 διακριτούς τομείς αυτοφροντίδας και κανείς δεν δίνει έναν ορισμό με συνοχή και σαφήνεια.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είναι ο μεγαλύτερος παγκόσμιος θεσμός που έχει δημοσιεύσει έναν υποτυπώδη ορισμό, σημειώνοντας ωστόσο πως είναι ακόμα υπό διαμόρφωση. Σύμφωνα με αυτόν λοιπόν «αυτοφροντίδα είναι ό,τι κάνει ένα άτομο για να διασφαλίσει την υγεία του, να προλάβει τυχόν ασθένειες και να διαχειριστεί τυχόν παθήσεις». Ο παραπάνω ορισμός όσο σαφής κι αν είναι μοιάζει πολύ μακριά από τα δίωρα αφρόλουτρα, τα day spa και τις μάσκες ομορφιάς που συναντά κανείς λίγο, πολύ, σε κάθε άρθρο που έχει το «selfcare» στον τίτλο του. Σε έναν πολύ πιο λιτό ορισμό, το λεξικό Merriam-Webster δηλώνει πως η αυτοφροντίδα είναι «η φροντίδα της υγείας που παρέχει ένα άτομο στον εαυτό του, πολύ συχνά χωρίς την παρέμβαση κάποιου επαγγελματία υγείας».
Σε αυτό το πλαίσιο, θα μπορούσε κανείς να πει πως πρόκειται για μία έννοια ομπρέλα που περιλαμβάνει όλους τους τρόπους με τους οποίους ένα άτομο φροντίζει τη σωματική, την ψυχική και την πνευματική του υγεία. Μπορεί, επομένως, να περιλαμβάνει τρόπους αποφόρτισης, τρόπους γείωσης της ενέργειάς του αλλά και τρόπους να νιώθει όμορφα μέσα στο σώμα του ή στον χώρο του. Σε αυτό εδώ το site είμαι βέβαιη πως θα ανακαλύψεις κι εσείς δεκάδες νέους τρόπους να φροντίζεις τον εαυτό σου, καθημερινά. Κάποιοι θα είναι πολύ κοντά σε αυτά που ήδη γνωρίζεις για το self-care. Έχω όμως μία μικρή εξομολόγηση να σου κάνω.
Μία από τις δικές μου αγαπημένες πρακτικές αυτοφροντίδας είναι να βλέπω reality. Reality με real estate, ανακαινίσεις σπιτιών κι εσωτερική διακόσμηση, συγκεκριμένα. Νιώθω δέος ανακαλύπτοντας τη μία ηλιόλουστη βίλα μετά την άλλη, χαλαρώνω παρατηρώντας λευκά δωμάτια να μεταμορφώνονται σε υπέροχους κόσμους ειδικά σχεδιασμένους για να ταιριάζουν στην προσωπικότητα των κατοίκων τους και ονειροπολώ χαζεύοντας διακοσμητές να παίζουν με δείγματα από πολυτελή υλικά μέχρι να βρουν το τέλειο για το project τους. Ακούγεται επιφανειακό; Ανόητο; Απλό χάσιμο χρόνου; Ίσως! Όμως, ψάχνοντας στοιχεία για να στηρίξω αυτήν τη (guilty) pleasure μου, ανακάλυψα μία έρευνα που κατέληξε στο ότι, πράγματι, οι όμορφες εικόνες μπορούν να μειώσουν το στρες και να αυξήσουν την ικανότητα συγκέντρωσης. Η συγκεκριμένη έρευνα μιλούσε για χαριτωμένα γατάκια και ζωάκια αλλά πόσο μακριά από αυτό μπορεί να είναι ένα υπέροχο σπίτι στο LA;
Συζητώντας με την ομάδα του Love Yourself, δε, ανακάλυψα πως οι περισσότεροι έχουμε μικρές αντισυμβατικές πρακτικές αυτοφροντίδας που όλες, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, συμβάλλουν στην ψυχική και σωματική μας υγεία. Δεν μπορούσαμε, λοιπόν, παρά να τις μοιραστούμε μαζί σου φιλοδοξώντας να σε γεμίσουμε έμπνευση για τη δική σου ρουτίνα self-care.
H Κάκια Καφφά αναγνωρίζει ότι η ισορροπία είναι αυτοφροντίδα και γι’ αυτό φροντίζει πάντα να αφουγκράζεται τη διάθεσή της. Με αυτή την πρακτική συμφωνεί και μια έρευνα του Πανεπιστημίου Cambridge.
Για μένα αυτοφροντίδα σημαίνει να μένω συνδεδεμένη με αυτό που έχω ανάγκη ανά πάσα στιγμή και να το βάζω προτεραιότητα. Οι ανάγκες μου αλλάζουν καθημερινά, και όλη η διαδικασία μοιάζει σαν μία τραμπάλα που φροντίζω να ισορροπώ. Για παράδειγμα αν έχω περάσει, λόγω δουλειάς, μία μέρα με πολλή ομιλία και κοινωνικές συναναστροφές το self-care μου θα μοιάζει με απομόνωση και σιωπή. Αν έχω περάσει τρεις μέρες μέσα στην φύση και την ηρεμία, την τέταρτη μέρα το selfcare μου μπορεί να είναι μία έξοδος με τις φίλες μου για μουσική και χορό. Αν έχω καταβάλει μεγάλες προσπάθειες στο σπίτι σαν μητέρα τριών παιδιών, για τάξη και καθαριότητα, το selfcare μου μπορεί να είναι μία μέρα στο σπίτι χωρίς τα παιδιά με το χάος της εφηβικής μου ακαταστασίας… κοινώς να μην μαζέψω τίποτα!
H Δώρα Χρηστίδου και μια έρευνα του 2011 συμφωνούν πως το shopping έχει κάτι κι από therapy.
Κάνω συχνά βραδινό e-window shopping. Χρησιμοποιώ τα apps από καταστήματα που μου αρέσουν, παρακολουθώ τάσεις και νέες αφίξεις, επιλέγω τα υποψήφια, τα βάζω στο καλάθι μου και… δεν τα αγοράζω ποτέ. Ξέρω ότι φαίνεται σαν να χάνω το χρόνο μου, αλλά με κάποιον τρόπο με ξεκουράζει.
O Ευσέβιος Κοντόπουλος βγαίνει ραντεβού με τον εαυτό του αφήνοντας πίσω το κινητό. Όπως ακριβώς προτείνει και μια έρευνα που δημοσιεύθηκε φέτος.
Μια φορά την εβδομάδα βγαίνω ραντεβού με τον εαυτό μου. Όπως θα έβγαινε κανείς ένα πρώτο ραντεβού με κάποιον, έτσι ετοιμάζομαι και πάω κάποια ωραία βόλτα, σε ένα αγαπημένο εστιατόριο, σε κάποιο ωραίο καφέ ή, ίσως, σε μια θεατρική παράσταση ή στον κινηματογράφο. Αφήνω το κινητό στην άκρη. Κάποιες φορές όμως παίρνω μαζί μου ένα βιβλίο ή απολαμβάνω κάνοντας κάποια δραστηριότητα που μου αρέσει πολύ.
O Κωνσταντίνος Δήμουλας (Beets Me) είναι χαρούμενος όταν μαγειρεύει! Γι’ αυτό και συχνά το κάνει μονάχα για τον εαυτό του ως έναν τρόπο να παραμένει ευτυχής. Μαζί του συμφωνεί και μια έρευνα του 2013.
Τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα φροντίζω να αφιερώνω ένα βράδυ αποκλειστικά στον εαυτό μου. Αυτό συνήθως σημαίνει πως θα αφιερώσω χρόνο για να ετοιμάσω ένα αγαπημένο γεύμα, το οποίο θα περιλαμβάνει ένα κυρίως πιάτο, κάποιο συνοδευτικό ή σαλάτα, ένα γλυκό και κάποιες φορές ένα καλό κρασί. Ταυτόχρονα θα βάλω να δω μια πολύ αγαπημένη ταινία και θα φροντίσω να μην υπάρχουν περισπασμοί ώστε να δώσω στον εαυτό μου όλο το χρόνο που χρειάζεται. Αυτή η διαδικασία μου δημιουργεί το αίσθημα της οικειότητας και της φροντίδας μιας και το φαγητό το έχω συνδέσει μέσα μου με αγάπη και περιποίηση και, δυστυχώς, στην καθημερινότητα σπάνια έχω την ευκαιρία να μαγειρέψω κάτι αποκλειστικά για εμένα!
