Η γονεϊκότητα είναι ένα ταξίδι γεμάτο χαρές, προκλήσεις και τη συνεχή επιθυμία να παρέχουμε το καλύτερο στα παιδιά μας. Ως γονείς, είναι φυσικό να θέλουμε τα παιδιά μας να πετύχουν και να είναι ευτυχισμένα. Ωστόσο, είναι σημαντικό να είμαστε προσεκτικοί και να αποφεύγουμε να προβάλλουμε τις δικές μας ανεκπλήρωτες επιθυμίες πάνω τους.
Αντί να κυνηγάμε τη ζωή που δεν ζήσαμε μέσα από τα παιδιά μας, ας αναλογιστούμε λίγο πόσο σημαντικό είναι να τους επιτρέπουμε να αναπτύξουν τη δική τους προσωπική ταυτότητα, να κυνηγήσουν τα όνειρά τους και να επιτύχουν την ολοκλήρωση με τους δικούς τους όρους τους.
Τι είναι η «προβολή»;
Στην ψυχολογία, η προβολή είναι ένας αμυντικός μηχανισμός που περιλαμβάνει την απόδοση των δικών μας σκέψεων, συναισθημάτων ή επιθυμιών σε κάποιον άλλο. Συχνά εμφανίζεται ασυνείδητα ως ένας τρόπος να αντιμετωπίσουμε συναισθήματα ή πτυχές του εαυτού μας που θεωρούμε απαράδεκτες. Αυτός ο μηχανισμός μπορεί να εκδηλωθεί σε διάφορες σχέσεις, συμπεριλαμβανομένης της δυναμικής γονέα-παιδιού.
Όσον αφορά στην ανατροφή των παιδιών, η προβολή συμβαίνει όταν οι γονείς επιβάλλουν τα δικά τους άλυτα ζητήματα, ανεκπλήρωτες ανάγκες ή επιθυμίες στα παιδιά τους. Η προβολή μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο οι γονείς αντιλαμβάνονται τις ικανότητες, τους στόχους και τις επιλογές ζωής των παιδιών τους. Μπορεί να οδηγήσει σε μη ρεαλιστικές προσδοκίες και να εμποδίσει την ικανότητα του παιδιού να αναπτύξει τη δική του αίσθηση ταυτότητας και αυτονομίας.
Αναγνωρίζουμε τις επιθυμίες μας
Προκειμένου να αποφύγουμε να προβάλλουμε τις επιθυμίες μας στα παιδιά μας, είναι απαραίτητο, πρώτα απ’όλα, να αναγνωρίσουμε και να κατανοήσουμε τα δικά μας όνειρα και τις ανεκπλήρωτες ανάγκες μας. Ας σκεφτούμε τις εμπειρίες που έχουμε ζήσει, τα όνειρά μας και τυχόν απογοητεύσεις που μπορεί να έχουμε αντιμετωπίσει. Η αυτογνωσία είναι το πρώτο βήμα για να διασφαλίσουμε ότι δε θα «φορτώσουμε» στα παιδιά μας το βάρος να εκπληρώσουν όσα δεν εκπληρώσαμε εσείς.
Ενθαρρύνουμε την ατομικότητα
Κάθε παιδί είναι μοναδικό, με τα δικά του ταλέντα, ενδιαφέροντα και όνειρα. Δε μεγαλώνουμε μία μικρογραφία του εαυτού σας αλλά μία αυθύπαρκτη κι ανεξάρτητη οντότητα με όλα τα φόντα να μεγαλουργήσει, ακόμη κι αν δε μας μοιάζει ούτε στο ελάχιστο. Παρέχουμε ένα υποστηρικτικό πλαίσιο όπου τα παιδιά αισθάνονται ελεύθερα να εξερευνήσουν τα ενδιαφέροντά τους και να εξελίξουν την προσωπικότητά τους.
Ανοιχτή επικοινωνία
Δημιουργούμε ένα περιβάλλον όπου η ανοιχτή επικοινωνία εκτιμάται. Ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να εκφράσουν τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις φιλοδοξίες τους χωρίς να φοβούνται ότι θα κριθούν γι’αυτά. Ακούγοντάς τα ενεργά, μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τους στόχους τους και να τα βοηθήσουμε να οδηγηθούν σε ένα μονοπάτι που ευθυγραμμίζεται απόλυτα με τον πραγματικό τους εαυτό.
Αποφεύγουμε να ζούμε μέσα από τις επιτυχίες τους
Αν και είναι φυσικό να αισθανόμαστε περήφανοι για τα επιτεύγματα του παιδιού σας, οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί να μην χρησιμοποιούμε τις επιτυχίες τους ως τρόπο για να εκπληρώσουμε δικές μας επιθυμίες. Τα επιτεύγματα του παιδιού μας θα πρέπει να αφορούν αποκλειστικά και μόνο την εξέλιξη του ίδιου κι όχι να λειτουργούν ως μέσο για να επικυρώσουμε τη δική μας αξία.
Τα υποστηρίζουμε
Αντί να τους υπαγορεύουμε το όραμα μας για το μέλλον τους, παρέχουμε υποστήριξη και καθοδήγηση. Τα βοηθάμε να εξερευνήσουν διάφορες ευκαιρίες και τα αφήνουμε να κάνουν επιλογές με βάση τα ενδιαφέροντα και τις αξίες τους. Αυτή η προσέγγιση τους επιτρέπει να οικειοποιούνται τις αποφάσεις τους και να αναπτύσσουν ένα αίσθημα ευθύνης.
Αγκαλιάζουμε την αποτυχία
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι τα παιδιά μας μπορεί να μην ακολουθούν πάντα το μονοπάτι που εμείς θα θέλαμε. Κι ο δρόμος τους δε θα είναι πάντα στρωμένος με ροδοπέταλα. Μόνο έτσι όμως χτίζεται η ψυχική ανθεκτικότητα. Αντί να “περιμένουμε στη γωνία” για να κατακρίνουμε στο πρώτο στραβοπάτημα, ας είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε τις αποτυχίες τους, να συγχωρέσουμε τα λάθη τους και να τα αποδεχτούμε άνευ όρων.
Δεν είπε κανείς ότι το να μεγαλώνουμε παιδιά είναι εύκολη υπόθεση. Αντίθετα, είναι μια διαρκής προσπάθεια να ισορροπήσουμε σε μία λεπτή κλωστή ανάμεσα στο να καθοδηγούμε τα παιδιά όταν μας χρειάζονται αλλά και να τους δίνουμε την ελευθερία να ανθίσουν και να ανακαλύψουν τον πραγματικό τους εαυτό. Αυτό που πρέπει, ωστόσο, πάντα να θυμόμαστε είναι το εξής: το πιο όμορφο ταξίδι είναι αυτό που επιλέγουμε εμείς για τον εαυτό μας.
