Υπάρχουν πολλοί παράγονες που ευθύνονται και την παιδική παχυσαρκία και οι οποίοι μελετώνται παγκοσμίως. Νέα έρευνα του Πανεπιστημίου Πενν θέτει τo positive parenting ως ένα βασικό παράγοντα πρόληψης της παχυσαρκίας στα παιδιά. Συγκρίνοντας περισσότερα από 1000 ζεύγη μαμάς-παιδιού κατέληξαν πως η ποιότητα του οικογενειακού περιβάλλοντος συμβάλλει σημαντικά στην πρόληψη. Και ως ποιότητα η έρευνα θέτει τη ζεστασιά, την ανταπόκριση των γονέων στα «θέλω» των παιδιών και την ύπαρξη ενός περιβάλλοντος κατανόησης και αλληλεπίδρασης με πολλά ερεθίσματα.
Μάλιστα οι παραπάνω παράγοντες έδειξαν πως είναι πολύ πιο ισχυροί από άλλους όπως είναι η φτώχεια (που επηρεάζει τη διατροφή), η κατάθλιψη της μητέρας ή το μεγάλωμα του παιδιού σε ένα μονογονεϊκό περιβάλλον. Στοιχεία που σε προηγούμενες έρευνες έδειχναν πως αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες κινδύνου για παιδική παχυσαρκία.
Η θετική στάση των γονιών ασχέτως αν πρόκειται για μονογεϊκές ή χωρισμένες οικογένειες, επηρεάζουν θετικά τόσο την συμπεριφορά και την επιτυχία στη μετέπειτα ενήλικη ζωή, όσο και την υγεία στο σύνολό της. Η πρόσφατη αυτή έρευνα εστίασε και στην επίδραση της θετικής γονεϊκότητας στη διατροφή εξετάζοντας όμως μόνο το περιβάλλον και την ασφάλεια που ένιωθαν τα παιδιά μέσα σε αυτό και όχι τη διατροφή καθαυτή. Μέσα από το μεγάλο δείγμα που εξετάστηκε έγινε σαφές που η θετική γονεϊκότητα μπορεί να αποτελέσει παράγοντα μείωσης του κινδύνου για παιδική παχυσαρκία.
Τι είναι όμως το positive parenting;
Πριν δούμε τι είναι η θετική γονεϊκότητα, αξίζει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να δούμε τι είναι τελικά ο γονιός. O γονιός είναι ένας ιδιαίτερα πολύπλοκος και απαιτητικός ρόλος για τον οποίο δεν μας προετοιμάζει πραγματικά κανείς. Οι απαιτήσεις για το μεγάλωμα ενός παιδιού αλλάζουν όσο εκείνο μεγαλώνει και απαιτούν μεγάλη δυνατότητα προσαρμογής. Στην πραγματικότητα τελειότητα στην γονεϊκότητα δεν υπάρχει. Υπάρχουμε γονείς με δυνατά και αδύνατα σημεία που δεσμευόμαστε να προσαρμοζόμαστε, να βελτιωνόμαστε και να βρισκόμαστε κοντά στα παιδιά μας.
Ο όρος positive parenting δεν είναι τόσο πρόσφατος όμως θεσπίστηκε σε ευρωπαϊκό επίπεδο σχετικά πρόσφατα, το 2006 από το Συμβούλιο της Ευρώπης που εισηγήθηκε μια «Πολιτική για να υποστηρίξει τη θετική γονεϊκότητα» θεωρώντας πως αποτελεί σημαντικό παράγοντας για την υγιή σωματική και ψυχική ανάπτυξη των παιδιών. Η θετική γονεϊκότητα προϋποθέτει αφενός τη σύνδεση με το παιδί μας με τη ζεστασιά μας, την αποδοχή μας, την απόκριση μας, της θετική συμμετοχή και την υποστήριξή μας. Αφετέρου θεωρεί απαραίτητη την καθοδήγησή μας και τη θέση ορίων για την ασφάλειά του. Η συνέπειά μας είναι σημαντική καθώς και η ισορροπία ανάμεσα στο έλεγχο που πρέπει να έχουμε αλλά και την αυτονομία που θα πρέπει να δίνουμε στα παιδιά.
Μερικές καλές πρακτικές
- Ανάδειξε τα θετικά και μην εστιάζεις στα αρνητικά
- Αφιέρωσε το χρόνο σου για να επικοινωνείς με το παιδί, όχι για να το απασχολείς.
- Μάθε του για τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις του
- Άλλο το παιδί, άλλο η συμπεριφορά του. Δεν υπάρχουν κακά παιδιά, υπάρχουν μη αποδεκτές συμπεριφορές.
- Δείξε στο παιδί με τις δικές σου πράξεις και όχι με λόγια
- Μάθε του για τις συνέπειες κάθε πράξης αφήνοντάς το να τις βιώσει φυσικά, αν δεν χρειάζεται να παρέμβεις για την ασφάλειά του.
