Τα δύο τελευταία σχεδόν χρόνια έχεις δει την καθημερινότητά σου να αλλάζει και μαζί της να αλλάζουν δουλειές, σχέσεις, φιλίες ακόμη και τη σχέση σου με τα παιδιά σου. Ο ρόλος σου να προστατεύεις τα παιδιά και την οικογένειά σου, πέρα από όλες τις αντικειμενικές ανατροπές, φέρει ένα επιπλέον βαρύ ψυχολογικό φορτίο, αυτό των αποφάσεων. Η ασφάλεια των παιδιών σου μπαίνει στη ζυγαριά άλλες φορές μαζί με την ανάγκη τους για κοινωνικοποίηση, άλλες φορές με την απόφαση αν θα πάνε ή όχι σχολείο, άλλες με την δυσκολία να πεις στο αφεντικό σου πως πρέπει να μείνεις στο σπίτι γιατί έχουν ένα σύμπτωμα…
Νιώθεις συχνά πως οι αποφάσεις που καλείσαι να πάρεις καθημερινά είναι πολλές, περισσότερες από ποτέ. Αποφάσεις βραχυπρόθεσμες, μακροπρόθεσμες, αποφάσεις που αφορούν στον εαυτό σου, στους γονείς σου, στο παιδί σου, αποφάσεις που νιώθεις να βαραίνουν τους ώμους σου, όπως βαραίνουν τους ώμους χιλιάδων μαμάδων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη.
Και στο τέλος μένει πάντα αυτή η περίεργη γεύση, αυτή η ερώτηση. Πήρα τη σωστή απόφαση; Είμαι καλή μαμά;
First things first. Προσπαθείς καθημερινά να είσαι εσύ. Προτεραιότητά σου είναι να αγαπήσεις πρώτα εσύ αυτό που είσαι. Αξίζεις αγάπη και φροντίδα, γιατί είσαι εξίσου σημαντική με τους ανθρώπους που είναι δίπλα σου και τους οποίους αγαπάς και φροντίζεις. Και είναι φυσιολογικό να αμφισβητείς τις αποφάσεις σου, είναι φυσιολογικό να αμφιβάλεις για τον εαυτό σου όμως μην ξεχνιέσαι στην πορεία. Να αγαπάς τον εαυτό σου, όπως θέλεις να τον αγαπούν οι άλλοι.
Η αγάπη του εαυτού μας, δεν είναι μια εγωιστική πράξη. Κακώς μεγαλώσαμε κάποιοι από εμάς με αυτή την πεποίθηση. Η αυτοθυσία για το καλό όλων των άλλων, δεν είναι συνώνυμο της τέλειας μαμάς, είναι απλώς εγγύηση για ένα burn-out που σου κλείνει το μάτι από μακριά, και εσύ γυρίζεις από την άλλη το κεφάλι. Η αυτοθυσία με κάθε κόστος δεν μπορεί να αποδεχθεί το ενδεχόμενο λάθος, που είναι λογικό να κάνεις όταν λαμβάνεις χιλιάδες αποφάσεις καθημερινά. Η αγάπη όμως για τον εαυτό σου, και η αναγνώριση, πρώτα από σένα, όλων όσων προσφέρεις, είναι. Και όταν τελικά συμπεριφερθείς στο δικό σου «είναι» με ενσυναίσθηση, δεν θα συμπεριφερθείς και στα παιδιά σου με την υπομονή και την κατανόηση που αξίζουν, για τα δικά τους λάθη;
Jon Tyson/ Unsplash
Όμως δεν έχουμε μάθει έτσι…
Η μαμά οφείλει να είναι πάντα φρουρός, και η αυτοθυσία οφείλει να είναι συνώνυμο της. Πού να βρίσκεται όμως αυτή η χαμένη αγάπη για εσένα;
–Οι τύψεις είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Για να δείξεις συμπόνια και κατανόηση στους γύρω σου, χρειάζεται να δείξεις συμπόνια και κατανόηση πρώτα στον εαυτό σου. Αν εσύ παλεύεις με τύχεις και ενοχές, προσπάθησε να μην ξεχνάς να συμπεριφέρεσαι με την ίδια ευγένεια και τρυφερότητα που συμπεριφέρεσαι στους άλλους. Το φορτίο που ο καθένας μας φέρνει από το παρελθόν του είναι τεράστιο, τόσο τεράστιο που μας κλείνει το δρόμο στο σήμερα. Προσπάθησε να επικεντρωθείς στο τώρα, και στα όσα θαυμαστά κάνεις καθημερινά. Και κάθε τόσο μη διστάζεις, λέγε στον εαυτό σου πόσο αξίζεις την αγάπη και την κατανόηση. Δύσκολο; Μπορεί. Όμως έχε στο μυαλό σου αυτό που πιθανότατα λες συχνά στα παιδιά σου “αν δεν τα καταφέρεις με την πρώτη, προσπάθησε πάλι”.
-Κάνε ένα (πραγματικό) διάλειμμα. Σε έναν ιδεατό κόσμο, το διάλειμμα αυτοφροντίδας σου θα μπορούσε να είναι ένα σπα, ή ένα σαββατοκύριακο κάπου. Όμως το στρες δεν θα έφευγε, ίσως να παραμεριζόταν για λίγο. Είναι προτιμότερο να δουλεύεις με ότι έχεις. Άσε τα πιάτα στο νεροχύτη και βγες μια βόλτα για περπάτημα. Δεν θα χαλάσει ο κόσμος αν δεν τακτοποιήσεις τα παιχνίδια για να παίξεις ένα επιτραπέζιο με τα παιδιά, για να μιλήσεις με μια φίλη στο τηλέφωνο ή ακόμη και για να ακούσεις ένα podcast στον καναπέ. Η πρόθεσή σου να βρίσκεις διεξόδους, είναι σημαντική στο δρόμο για να βρεις τον εαυτό σου. Όταν νιώσεις ότι «χρωστάς» στον εαυτό σου ένα διάλειμμα, είσαι σε καλό δρόμο. Και αν πάλι νιώσεις ότι το διάλειμμά σου είναι να σκρολάρεις μια ώρα στο Instagram, μη νιώσεις ότι είναι παγίδα. Απλώς μην ξεχάσεις να αναγνωρίσεις στον εαυτό σου, πως αυτό είναι το διάλειμμά του…
-Φρόντισε την ψυχή σου. Αν νιώθεις πως το φορτίο που κουβαλάς στους ώμους σου είναι μεγαλύτερο από αυτό που μπορείς να διαχειριστείς, αυτό δεν σε κάνει λιγότερο καλή μαμά. Ζήτα βοήθεια, αυτό θα σε κάνει να νιώσεις πόσο καλή μαμά είσαι.
Μην ξεχνάς ότι πάνω από όλα αξίζεις εσύ. Σου αξίζει να είσαι χαρούμενη και υγιής όσο θέλεις να είναι και τα παιδιά σου. Σου αξίζει να σε αγαπάς όσο αγαπάς και εκείνα.
Σου αξίζει να αγαπάς τη μαμά που είσαι.
*#LoveYourselfFirst — Ο Φεβρουάριος είναι μήνας αφιερωμένος στην αγάπη, αλλά για να αγαπήσουμε τους άλλους, πρέπει πρώτα να αγαπήσουμε τον εαυτό μας. Στο loveyourselfmagazine.com θα ανακαλύψεις σκέψεις, ιδέες, εμπειρίες για την αγάπη προς τον εαυτό σε κάθε έκφανσή της.
Ανακάλυψε όλα τα άρθρα του #LoveYourselfFirst εδώ
