Υπάρχουν άνθρωποι που στο κινητό τους έχουν αποθηκευμένους άλλους ανθρώπους ως «Vegan τυρί». Η Αλεξάνδρα Σαρηγιάννη είναι αυτός ο άνθρωπος. Βέβαια, είναι και πολλά άλλα –κάποια από αυτά θα ξεδιπλωθούν μέσα από τις λέξεις που θα ακολουθήσουν–, πρωτίστως όμως είναι μια πολύ χαρούμενη γυναίκα που, όταν της μίλησα στο τηλέφωνο για να βρεθούμε, η καλή της διάθεση πέρασε μέσα από το τηλέφωνο και μου έφτιαξε τη μέρα. Αλεξάνδρα, πώς γίνεται να είσαι ένα τόσο χαρούμενο πλάσμα; Αναρωτήθηκα.
Μετά από μια εβδομάδα τη συνάντησα στο καφέ που υπάρχει κάτω από το σπίτι μου. Μόλις είχε τελειώσει ένα σεμινάριο ωμοφαγίας, στο οποίο εκείνη ήταν η δασκάλα. Παρήγγειλα έναν καφέ latte ντεκάφ γλυκό με γάλα αμυγδάλου (τελικά είναι πιο εύκολο να το γράφω, παρά να το λέω) και εκείνη έναν φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκάλι. Και η κουβέντα μας μόλις ξεκίνησε.
Photo: Ιωάννα Τζετζούμη
«Είχα από πάντα τρελή σχέση με το φαγητό. Τις κυνηγούσα τις ωραίες γεύσεις. Δεν ήταν ότι απλά πήγαινα σε εστιατόρια, ήμουν ικανή να πάρω το αυτοκίνητο και να κάνω χιλιόμετρα για να βρω να φάω το καλύτερο εκλέρ. Όλο αυτό τώρα ίσως σε κάνει να σκέφτεσαι πως έχω μεγαλώσει σε μια οικογένεια με έντονες παιδικές αναμνήσεις γύρω από το φαγητό. Κι όμως θα σε διαψεύσω. Αν θυμάμαι κάτι έντονα γύρω από αυτό, ήταν εμένα να κάθομαι στο πάσο της κουζίνας, να διαβάζω και να κοιτάω τη μαμά μου να μαγειρεύει. Άνοιγε φύλλα, έφτιαχνε ψωμί, έφτιαχνε κέικ, μου έδινε να γλείφω το μπολ. Εγώ βέβαια δεν είχα καμία απολύτως ανάμειξη. Απλά παρατηρούσα». Μικρή παύση να πιει μια γουλιά από την πορτοκαλάδα της και η εξιστόρηση συνεχίζεται με τον ίδιο χαρωπό ρυθμό που είχε και ο πρώτος μας διάλογος στο τηλέφωνο.
«Το 2007, μια μέρα όπου ήμουν στο γραφείο –δούλευα ως πολιτικός μηχανικός–, είδα στην Καθημερινή μια πρόσκληση από το Μουσείο Γουλανδρή που έλεγε “Η Άννα Κορακάκη προσκαλεί τον David Wolfe, τον γκουρού της ωμοφαγίας, να φτιάξει σοκολατάκια”. Εγώ αμέσως σκέφτηκα “εδώ είμαστε, πάμε να φάμε σοκολατάκια”. Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό. Μετά αναρωτήθηκα τι είναι η ωμοφαγία και άρχισα να το ψάχνω. Άρχισα να διαβάζω μαρτυρίες του τύπου “εξαφανίστηκε η ακμή, έχει καθαρίσει το δέρμα, έχω ενέργεια, κοιμάμαι καλύτερα, λάμπουν τα μάτια μου”. Αυτό ήταν. Από την επόμενη μέρα ξεκίνησα κι εγώ ωμοφαγία. Να φανταστείς πως μια Coca-Cola είχε μείνει για χρόνια μέσα στο ψυγείο μου».
Photo: Ιωάννα Τζετζούμη
Κι έτσι ξεκίνησε το ταξίδι της Αλεξάνδρας στην ωμοφαγία. Όπως κάθε άνθρωπος με ασυνήθιστη διατροφική συνήθεια που σέβεται τον εαυτό του και δεν θέλει να μείνει χωρίς φίλους, μπήκε σε έναν κύκλο. Στην προκειμένη περίπτωση στον κύκλο της ωμοφαγίας στην Ελλάδα – άνθρωποι που έπιναν νερό στο όνομα του αποξηραντή και που οτιδήποτε είχε υποστεί θερμική επεξεργασία άνω των 42°C το θεωρούσαν πεθαμένο. «Κάναμε πολλή παρέα με πολλούς άλλους ωμοφάγους. Μαζευόμασταν όλοι μαζί και κάναμε πικνίκ στον Εθνικό Κήπο. Ανταλλάσσαμε τις εμπειρίες μας, ανταλλάσσαμε φαγητά. Ήταν πολύ ωραία. Στηρίζαμε ο ένας τον άλλον. Εκείνη την εποχή δεν έβρισκες raw προϊόντα. Παραγγέλναμε πράγματα από το εξωτερικό. Ήμασταν τότε περίπου 30 άτομα». Αν και στην ωμοφαγική κουζίνα μπορείς να φτιάξεις φαγητά όπως ωμοφαγικά σουτζουκάκια και ωμοφαγική πίτσα, εκείνη προτίμησε να μείνει στα πιο απλά πράγματα. Σαλάτα, φρούτα, ξηροί καρποί, smoothie ήταν πράγματα που έτρωγε και έπινε καθημερινά. «Μέχρι που έφτιαξα το πρώτο μου γλυκό και έπαθα πλάκα». Η αλήθεια είναι πως αν γευτείς ένα ωμοφαγικό γλυκό θα το θυμάσαι για πολύ καιρό και σίγουρα θα ενθουσιαστείς με την ιδέα ότι έχει μέσα μόνο καλά συστατικά, όπως χουρμάδες, κάσιους, αμύγδαλα, κακάο. «Πήρα λοιπόν βιβλία και άρχισα να φτιάχνω γλυκά. Έκανα το πρώτο μου μπαζάρ και έπρεπε να βγάλω το όνομα». Το πρώτο όνομα που έδωσε στο «brand» της ήταν chocamole (και τώρα ένα σύντομο fun fact: όταν ζήτησα από την Αλεξάνδρα να μου δώσει το τηλέφωνό της ώστε να την καλέσω για να κλείσουμε τη συνέντευξη, το είχα ήδη αποθηκευμένο στο κινητό μου ως chocamole. Προφανώς, είχα γευτεί κι εγώ γλυκό της χωρίς να το ξέρω). «Το chocamole βγήκε μετά από ένα βράδυ γευσιγνωσίας στο σπίτι μιας φίλης μου. Είχα φτιάξει 8 διαφορετικά γλυκά, τα οποία διάφοροι φίλοι βαθμολόγησαν. Κέρδισε αυτό που ήταν με αβοκάντο και κακάο».
Όταν το 2011 σταμάτησε να δουλεύει ως πολιτικός μηχανικός, αποφάσισε να κάνει ένα διάλειμμα για να δει τι άλλο της αρέσει να κάνει. Σε αυτό το διάστημα εννοείται ότι έφτιαχνε raw γλυκά. Πρώτη φορά σε επαγγελματική κουζίνα μπήκε το 2013, λίγα χρόνια αργότερα άνοιξαν το επιτυχημένο raw μαγαζάκι Vegan Fairies μαζί με την Πέννυ Καρέα (φέτος η Αλεξάνδρα αποχώρησε) και πλέον διδάσκει ως raw vegan chef στην πρώτη σχολή vegan μαγειρικής στην Ελλάδα.
Photo: Ιωάννα Τζετζούμη
«Αν και πλέον η διατροφή μου δεν είναι ωμοφαγική, αλλά vegan, μπορώ να πω ότι η ζωή ενός ωμοφάγου στην Ελλάδα είναι εύκολη. Έχουμε ωραία φρούτα και λαχανικά, έχουμε και τις λαϊκές μας. Επίσης, πλέον, μπορείς να βρεις και τον εξοπλισμό που χρειάζεσαι, όπως έναν αποξηραντή για παράδειγμα. Και το καλύτερο; Το κλίμα μας είναι ιδανικό για ωμοφαγική διατροφή, γιατί δεν έχουμε κρύο, που σε κάνει να πεινάς, και το καλοκαίρι ενδείκνυται και για διάφορες “θεραπείες”, όπως “σταφυλοθεραπεία” και “κερασοθεραπεία”». Ωμοφάγος η Αλεξάνδρα υπήρξε 5 χρόνια και απλά κάποια στιγμή ένιωσε ότι ήθελε να φάει και ένα ζεστό φαγητό. Έτσι έγινε χορτοφάγος και μετά από λίγο vegan. «Θεωρώ την ωμοφαγική διατροφή ιδανική να την κάνεις συνδυαστικά με μια χορτοφαγική διατροφή, γιατί είναι μια καλή ευκαιρία να πάρεις πολλά οφέλη. Και επίσης μαθαίνεις νέα υλικά και νέους τρόπους παρασκευής, που μπορούν πραγματικά να σε ενθουσιάσουν – έτσι κόλλησα κι εγώ μαζί της και πλέον τη διδάσκω. Το ότι μπορείς δηλαδή να φτιάξεις γάλα και τυρί από ξηρούς καρπούς, λαζάνια από κολοκύθι και τόσα άλλα πολλά είναι υπέροχο».
Τι είναι η ωμοφαγία;
Η ωμοφαγική διατροφή υπάρχει από το 1800, αλλά η φήμη της έχει μεγαλώσει τα τελευταία χρόνια.
Μια τροφή θεωρείται ότι είναι ωμή αν δεν έχει υποστεί θερμική επεξεργασία άνω των 42°C.
Για να ακολουθήσετε μια διατροφή με ωμές τροφές, βεβαιωθείτε ότι τουλάχιστον το 75% των τροφίμων που τρώτε είναι ωμά.
Οι επεξεργασμένες τροφές είναι no go για την ωμοφαγική διατροφή.
Οι περισσότερες ωμοφαγικές διατροφές αποτελούνται κυρίως από φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς και σπόρους.
Συχνά επιτρέπονται επίσης τα δημητριακά και τα όσπρια, αλλά συνήθως πρέπει να μουλιάσουν ή να φυτρώσουν πριν τα φάτε.
Ενώ οι περισσότερες διατροφές με ωμές τροφές είναι εντελώς φυτικές, μερικοί άνθρωποι καταναλώνουν επίσης ωμά αβγά και γαλακτοκομικά. Λιγότερο συχνά μπορεί να συμπεριληφθούν και ωμά ψάρια και κρέας.
Οι υποστηρικτές της πιστεύουν ότι η κατανάλωση κυρίως ωμών τροφίμων είναι ιδανική για την ανθρώπινη υγεία και έχει πολλά οφέλη, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας βάρους και της καλύτερης συνολικής υγείας.
Βάσει ερευνών έχει βγει το εξής συμπέρασμα: μια ωμοφαγική διατροφή πιθανότατα δεν είναι επιβλαβής βραχυπρόθεσμα, αλλά μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις εάν την ακολουθήσετε μακροπρόθεσμα. Το ιδανικό για την υγεία είναι η κατανάλωση ενός συνδυασμού μαγειρεμένων και ωμών τροφών.
