Έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Τέξας, κατέληξε στο συμπέρασμα πως όχι μόνο οι γυναίκες προσποιούνται τον οργασμό τους στο 70% αλλά και οι άνδρες αντίστοιχα στο 30% των περιπτώσεων. κάτι που φαίνεται να εκπλήσσει, καθώς υποθέταμε πως η ανδρική κορύφωση είναι κάτι που φαίνεται λόγω της εκσπερμάτισης. Και ενώ για τις γυναίκες η προσομοίωση είναι ένα έξτρα εργαλείο για να επιβραβεύσουν τις επιδόσεις του εραστή τους, για τους άνδρες έχει ζωτική σημασία, αφού ο ορισμός της φύσης τους προβλέπει ότι οι άντρες είναι υποχρεωμένοι να μπορούν να εκσπερματίζουν πάντα και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Τι μπορεί να επηρεάσει την εκσπερμάτιση
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που μπορεί να κάνουν δύσκολη έως αδύνατη την εκσπερμάτιση ενός άνδρα παρότι στερεοτυπικά «πρέπει να είναι ετοιμοπόλεμος», όπως όταν έχει πιει πολύ αλκοόλ, όταν παίρνει αντικαταθλιπτικά, όταν έχει στρες, όταν βλέπει πάρα πολύ πορνό, όταν έχει αυνανιστεί πολύ πρόσφατα όταν φοβάται μην αφήσει έγκυο την γυναίκα που συνευρίσκεται, όταν δεν του αρέσει η παρτενέρ ή δεν τον διεγείρει για διάφορους λόγους (συγκρουσιακή σχέση, κριτική στάση, κλπ), όταν δεν έχει διάθεση για σεξ ή απλώς αν είναι πάρα πολύ κουρασμένος.
Μπορούν όμως οι άνδρες να προσποιηθούν οργασμό;
Ο καθηγητής ουρολογίας στο Harvard, Abraham Morgentaler, στο βιβλίο του «Why men fake it» πριν από μία δεκαετία περίπου σχολιάζει πως η ανδρική σεξουαλικότητα είναι περιχαρακωμένη μέσα από το στερεότυπο πως μόνο οι γυναίκες μπορούν να προσποιηθούν οργασμό, ενώ οι άνδρες όχι εξαιτίας της ταύτισης του ανδρικού οργασμού με την εκσπερμάτιση. Δίνει μία νέα οπτική αλλάζοντας τον τρόπο που έχουμε μάθει να αντιμετωπίζουμε την ανδρική σεξουαλικότητα, μέσα από παραδείγματα αληθινών ιστοριών φοιτητών και ασθενών του. Ανοίγει νέους δρόμους για το τι σημαίνει το σεξ στο ανδρικό μυαλό και πως μπαίνει και εκείνος στην προσποίηση προκειμένου να κάνει ότι καλύτερο για να θεωρηθεί καλός εραστής και εξαιρετικός σύντροφος. Χαρακτηριστικά, αναφέρει ότι: «Ήθελα να μοιραστώ αυτές τις ιστορίες γιατί είμαι πλέον βέβαιος πως όσα νομίζουμε ότι ξέρουμε για τους άντρες, τις σχέσεις και το σεξ είναι εντελώς λάθος. Στην πραγματικότητα, δεν γνωρίζουμε τίποτα. Ζούμε σε μία εποχή όπου η πληθώρα των πληροφοριών για τον έρωτα μας κατακλύζει, όμως δεν ξέρουμε τίποτα για την αντρική σεξουαλικότητα. Πώς προσδοκούμε να έχουμε ισορροπημένες τρυφερές σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα όταν αγνοούμε την ταυτότητα του ενός;».
Γνωρίζουμε από την βιολογία την φυσιολογία του πέους και την λειτουργία του. Πέρα όμως από το βιολογικό κομμάτι, υπάρχει και το ψυχολογικό, εκείνο που κάνει έναν άνδρα να νιώθει και να θέλει να σχετιστεί συναισθηματικά, βλέποντας το σεξ ως ένα τρόπο σύνδεσης πέρα από την βιολογική εκτόνωση. Πράγματι, αν αναθεωρήσουμε όλα όσα πιστεύαμε για τον αρχετυπικό ανδρικό ρόλο μπορούμε να δούμε τον άνδρα πέρα από την εικόνα του δυνατού. Ένα άνδρα που ως άνθρωπος έχει τις αδυναμίες του, θέλει να φροντίσει και νοιάζεται για τη σύντροφο που έχει δίπλα του, που θέλει και να την ικανοποιήσει σεξουαλικά, να «γράψει» στο μυαλό της ως «ο ένας και μοναδικός ερωτικός σύντροφος».
Πόσοι αλήθεια είναι οι άνδρες που ενώ δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα στυτικής δυσλειτουργίας, παρόλα αυτά αναζητούν την βοήθεια ενός «μαγικού χαπιού» που θα τους χαρίσει την τέλεια στυτική ανόρθωση και θα τους βγάλει ασπροπρόσωπους μπροστά στη γυναίκα που τους ενδιαφέρει; Πόσοι επίσης είναι εκείνοι που …φοβούνται τον ανταγωνισμό στο σεξ; Και πόσοι έχουν αγχωθεί και φοβηθεί ακούγοντας από την ερωτική τους παρτενέρ τι θέλει και πως στο σεξ, πιστεύοντας πως το σεξ τελικά είναι μία …δύσκολη υπόθεση σήμερα! Εύκολα μπορούμε να καταλάβουμε πόσο πλήττεται η ανδρική αυτοεκτίμηση όταν οι άνδρες πιστεύουν πως για να ευημερήσει η σχέση τους πρέπει να είναι εξαιρετικοί εραστές και σύντροφοι και για το πρώτο τουλάχιστον μπαίνει στο παιχνίδι η οργασμική προσποίηση…
Τι δείχνουν οι έρευνες για τη σεξουαλική ζωή των ζευγαριών σε μακροχρόνια σχέση
Πράγματι, φαίνεται να γίνεται πολύς λόγος για τη σεξουαλική ζωή των ζευγαριών και το πόσο καταναγκαστικά αντιμετωπίζουν τη ερωτική τους ζωή, σύμφωνα με τον κλινικό ψυχολόγο Ben Michaelis. Τονίζει με πόσο καταναγκαστικό τρόπο οι μακροχρόνιοι σύντροφοι κάνουν σεξ – κάτι που το βλέπουμε αρκετά συχνά στο γραφείο, μόνο και μόνο για να αισθάνονται πως η σχέση τους «υπάρχει».
Έρευνα από το πανεπιστήμιο του Τορόντο καταλήγει στο ότι οι σύντροφοι σε μία μακροχρόνια σχέση μπορεί συχνά να κάνουν σεξ χωρίς να έχουν όρεξη και ότι αυτό φέρνει τελικά ηρεμία στη ζωή τους. Η έρευνα υποστηρίζει ότι το σεξ, ακόμα κι αν γίνεται στο πλαίσιο ρουτίνας, αποτελεί έναν τρόπο για να νιώσει ο σύντροφος γοητευτικός, αποδεκτός, επιβεβαιωμένος. Πιο απλά, το ζευγάρι κάνει σεξ όχι γιατί ο ένας σύντροφος επιθυμεί ερωτικά τον άλλον, αλλά γιατί «έτσι πρέπει», μέσα από τα συζυγικά καθήκοντα.
Βέβαια, μπορεί κάποιοι να συμφωνήσουν πως είναι ένας τρόπος αυτός για να «μην χαθεί» ερωτικά το ζευγάρι – κυρίως όσοι έχουν παράπονα στο συγκεκριμένο ζήτημα και δεν είναι και λίγοι. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που πιστεύουν πως υπάρχουν και άλλοι τρόποι που σηματοδοτούν τον συναισθηματικό κόσμο, την αγάπη και την αφοσίωση, χωρίς να χρειαστούν οι σύντροφοι να καταπιεστούν ή να καταφύγουν σε …καταναγκαστικές σεξουαλικές περιπτύξεις. Παρόλα αυτά, όλοι γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι το σεξ στη σχέση ως έκφραση σωματική και ψυχοσυναισθηματική. Μάλιστα, όταν το σεξ είναι η μοναδική οδός για να εξωτερικευθεί αυτή η έκφραση αντιλαμβανόμαστε πόσο πιο εύκολη είναι η οργασμική προσποίηση και από τα δύο φύλα για να μην …ταράξουν τα νερά και βγουν στην επιφάνεια τα προβλήματα.
Πώς μπορείς να σώσεις τη σχέση σου
«Πως μπορούμε να σώσουμε τη σχέση μας;» είναι η ερώτηση που ακούω συχνά στο γραφείο.
Η κάθε σχέση αποτελείται από τρία συστατικά: την επικοινωνία, το σεξ και την ψυχική επαφή.
Αν εξαιρέσουμε την ψυχική επαφή που το ζευγάρι την αποκτά με τα χρόνια, η επικοινωνία και η σεξουαλική ζωή είναι και τα δύο πολύ βασικά. Αν για παράδειγμα δεν μπορούμε ένα επικοινωνήσουμε, αργά ή γρήγορα θα αντιμετωπίσουμε γκρίζα σύννεφα πάνω από τη σχέση μας εφόσον νιώθουμε πως «δεν με καταλαβαίνει» και πως ανήκουμε σε διαφορετικούς κόσμους. Αν πάλι η ερωτική μας ζωή αντιμετωπίζει προβλήματα, είτε θα καταφύγουμε στην προσποίηση όπως είδαμε παραπάνω για να βάλουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί, είτε θα απομακρυνθούμε σεξουαλικά. Και στις δύο περιπτώσεις όμως το σεξ χάνει τη μαγεία του και είτε αποκτά έναν βαρετό διεκπεραιωτικό ρόλο, είτε απλά δεν υπάρχει, τουλάχιστον όχι μεταξύ μας!
Για να μην φτάσουμε λοιπόν σε αυτό το σημείο χρειάζεται να μάθουμε να επικοινωνούμε, να εκφράζουμε ο ένας στον άλλον χωρίς κριτική αυτό που νιώθουμε, σκεφτόμαστε, μας προβληματίζει αλλά και μας ευχαριστεί. Μπορεί να γνωριστήκαμε πριν χρόνια και να συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε τη σχέση μας τότε. Δεν σημαίνει όμως πως και σήμερα εξακολουθούμε να είμαστε εκείνοι οι δύο άνθρωποι, πολλά πιθανότατα έχουν αλλάξει. Οι άνθρωποι αλλάζουμε, όπως αλλάζουμε εξωτερικά, έτσι αλλάζουμε και εσωτερικά. Απλά, δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε εύκολα αυτές τις αλλαγές, θεωρώντας πως είμαστε ίδιοι και απαράλλακτοι. Και όμως, ο καθένας μας βιώνει διαφορετικά τις εμπειρίες τις ζωής και διαφορετικά στιγματίζεται από αυτές.
Για να συνεχίσουμε να είμαστε «καλά μαζί» χρειάζεται να επανεξετάσουμε εκείνη την αρχική δέσμευση και να δούμε αν εξακολουθεί να έχει νόημα στην παρούσα φάση. Αν λοιπόν μπούμε στη διαδικασία να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας, τότε και μόνο τότε θα δούμε ακριβώς που βρισκόμαστε και αν έχει νόημα να προσπαθήσουμε σε μία νέα βάση. Αν όχι, την απάντηση την ξέρουμε και χρειάζεται να δούμε αν επιθυμούμε να ξεβολευτούμε ή να παραμείνουμε σε μία σχέση που στην ουσία δεν υπάρχει με μία θετική τουλάχιστον μορφή. Αν η σχέση μας σήμερα έχει λόγο ύπαρξης, τότε θα χρειαστεί «να δώσουμε φωνή» σε όλα εκείνα που έχουν συσσωρευτεί και μας έχουν οδηγήσει σε ένα …ανεπιθύμητο σεξ, μακριά από αυτό που επιθυμεί ο ένας ή ο άλλος, αφήνοντας ανεκπλήρωτες προσδοκίες και αρνητικά συναισθήματα…
