Καθώς γιορτάζουμε την Ημέρα της Γυναίκας ένας από τους αγαπημένους μας τρόπος για να τιμήσουμε τη δύναμη, την ανθεκτικότητα και τα επιτεύγματα των γυναικών είναι να απολαύσουμε μια σχετική ταινία. Από ενδυναμωτικές ιστορίες πρωτοπόρων γυναικών μέχρι συγκλονιστικές αφηγήσεις που ρίχνουν φως στην ισότητα των φύλων, υπάρχει πληθώρα ταινιών που μπορείς να δεις.

Ας ανακαλύψουμε στη συνέχεια μερικές ταινίες που θα μας προβληματίσουν, θα μας διδάξουν, θα μας εμπνεύσουν, αλλά θα μας υπενθυμίσουν και όλα τα πράγματα, τις αξίες και τις ανισότητες που μέχρι σήμερα δεν έχουμε ξεπεράσει. Ακόμα.

Tack

Μία ιστορία που συγκλόνισε όλη την Ελλάδα τώρα έρχεται και στις οθόνες μας. Η Ολυμπιονίκης Σοφία Μπεκατώρου, που πυροδότησε το κίνημα #MeToo στην Ελλάδα, δίνει τη δύναμη σε μια νεότερη αθλήτρια να σπάσει τη δική της σιωπή. Σε μια δίκη-ορόσημο, η Σοφία στέκεται στο πλευρό της Αμαλίας, η οποία αποφασίζει να καταγγείλει τον πρώην προπονητή της για τη συστηματική κακοποίηση που υπέστη από εκείνον όταν ήταν παιδί.

Η ταινία προβάλλεται αυτή τη στιγμή στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, αλλά μπορείς να δεις εδώ και το πρόγραμμα των online προβολών.

She’s Beautiful When She’s Angry

Η πρώτη ταινία ντοκιμαντέρ που καλύπτει το δεύτερο κύμα του φεμινισμού, το “She’s Beautiful When She’s Angry” παρακολουθεί τη δράση επιφανών ακτιβιστριών των ΗΠΑ την περίοδο 1966-1971. Η σκηνοθέτης Mary Dore καλύπτει τις κύριες ανησυχίες του Κινήματος για την Απελευθέρωση της Γυναίκας, οι οποίες ήταν η οικονομικά προσιτή φροντίδα των παιδιών, η σεξουαλικότητα, οι διακρίσεις στην εργασία και όχι μόνο. Δείχνει, επίσης, τους δεσμούς μεταξύ άλλων σύγχρονων κινημάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα, το αντιπολεμικό κίνημα και τη Νέα Αριστερά. Η ταινία δεν αποφεύγει τις πιο άσχημες πτυχές του κινήματος, συζητώντας τους διαχωρισμούς της φυλής, της τάξης και της ομοφοβίας που οργίαζαν εκείνη την εποχή. Πρόκειται για ένα σημαντικό έργο που δείχνει πώς δημιουργήθηκαν τα δικαιώματα των γυναικών στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς ταυτόχρονα εξετάζει το πόσο έχουμε προοδεύσει από τότε.

Όλη η Ομορφιά και η Αιματοχυσία

Η Laura Poitras έχει περάσει την καριέρα της ερευνώντας επείγοντα πολιτικά ζητήματα. Το 2006 γύρισε το ντοκιμαντέρ My Country, My Country για το Ιράκ υπό αμερικανική κατοχή, το βραβευμένο με Όσκαρ Citizenfour (2014). Το 2023, κυκλοφόρησε το «Ολη η Ομορφιά και η Αιματοχυσία», ένα ντοκιμαντέρ για τη φωτογράφο Nan Goldin και την εκστρατεία της κατά της οικογένειας Sackler, του φαρμακευτικού κολοσσού που κατασκεύασε πολλά από τα οπιοειδή που βρίσκονται σήμερα στο επίκεντρο της αμερικανικής κρίσης των οπιοειδών.
Αυτό που κάνει την ταινία πραγματικά ξεχωριστή είναι ο τρόπος με τον οποίο η Poitras πλέκει την ιστορία της Goldin. Μαθαίνουμε για τον δικό της τριετή εθισμό στο OxyContin αλλά και όλες τις λεπτομέρειες για τις τραγωδίες γύρω από την Barbara Goldin, τη μεγάλη αδελφή της Nan, καθώς και τις δύο καλύτερες φίλες της.

Delphine’s Prayers

Η Delphine είναι μια νεαρή κοπέλα από το Καμερούν που ανήκει στην ολοένα αυξανόμενη γενιά νεαρών αφρικανών γυναικών που στρέφονται προς την εργασία στο σεξ ως μέσο επιβίωσης. Στις συζητήσεις της με την κινηματογραφίστρια Rosine Mbakam, η Delphine αποκαλύπτει τις προσωπικές συνθήκες που την οδήγησαν εκεί που βρίσκεται σήμερα. Ωστόσο, η Mbakam δείχνει ότι η ιστορία της Ντελφίν δεν είναι μοναδική- και στην πραγματικότητα είναι μία από τα εκατομμύρια των νεαρών γυναικών που εγκαταλείπονται στη δυτική σεξουαλική αποικιοποίηση. Η ταινία τονίζει ότι η σεξουαλική εκμετάλλευση είναι διαδεδομένη παντού, από το Καμερούν μέχρι το Βέλγιο όπου συναντιούνται η σκηνοθέτης και η Delphine. Μέσα από τις οικείες, τρυφερές και μερικές φορές αστείες συζητήσεις μεταξύ τους, οι προσευχές της Delphine ρίχνουν φως στις συντριπτικές συνέπειες που έχει για τις γυναίκες μια πατριαρχική κοινωνία.

Blackfeet Boxing: Not Invisible

Η ταινία αφορά την λέσχη Πυγμαχίας Blackfeet όπου ιδρύθηκε με σκοπό να διδάξει στις νεαρές γυναίκες στην πολιτεία της Montana πώς να υπερασπίζονται τον εαυτό τους. Ο λόγος για αυτό; Ενώ οι ιθαγενείς του καταυλισμού αποτελούν μόλις το 3% του πληθυσμού της Montana, οι γυναίκες και τα κορίτσια τους αποτελούν το 30% εκείνων που δολοφονούνται ή εξαφανίζονται σε ολόκληρη την πολιτεία. Η προφανής αυτή ανισότητα δεν μιλάει μόνο για την ωμή έκταση του μισογυνισμού και της βίας κατά των γυναικών, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο οι γυναίκες της μειονότητας θυματοποιούνται περαιτέρω. Οι συν-σκηνοθέτες Kristen Lappas και Tom Rinaldi ακολουθούν τις ιστορίες ορισμένων οικογενειών των θυμάτων στην αναζήτησή τους για τα εξαφανισμένα κορίτσια τους και τη δικαιοσύνη. Ένα ντοκιμαντέρ που εξερευνά τη δύναμη της κοινότητας, της ελπίδας και της αποφασιστικότητας.

No Woman, No Cry

Σε όλο τον κόσμο, μια γυναίκα πεθαίνει κάθε λεπτό από επιπλοκές στον τοκετό. Ακόμη πιο οδυνηρό είναι το γεγονός ότι το 90% αυτών των επιπλοκών μπορούν να προληφθούν. Στο πρώτο της ντοκιμαντέρ, η σκηνοθέτης Christy Turlington Burns εξερευνά εμπειρίες εγκυμοσύνης και τοκετού σε όλο τον κόσμο. Χρησιμοποιώντας τη δική της ιστορία, την παρεμβάλλει με τις αφηγήσεις τεσσάρων εγκύων γυναικών και φροντιστών από την Τανζανία, το Μπαγκλαντές, τη Γουατεμάλα και τη Φλόριντα. Η ταινία παρακολουθεί τα σκαμπανεβάσματα της διαδρομής κάθε γυναίκας, εξερευνά ευαίσθητα θέματα όπως η υποχρηματοδοτούμενη υγειονομική περίθαλψη, οι ανεπιτυχείς αμβλώσεις και η απόκλιση από τα πολιτιστικά πρότυπα. Η οικεία, απελπισμένη αλλά συγκλονιστικά εμπνευσμένη ταινία “No Woman, No Cry” αφήνει τoυς θεατές της με ένα μήνυμα: Κάθε μητέρα μετράει.

Μαρία Μολινέρ. Απλώνοντας λέξεις

Η Μαρία Μολινέρ ήταν Ισπανίδα φιλόλογος, λεξικογράφος και συγγραφέας του ενός από τα σημαντικότερα λεξικά της ισπανικής γλώσσας του 20ού αιώνα. Πρόκειται για μια γυναίκα που σε πολύ δύσκολες εποχές για την ίδια και το γυναικείο φύλο, έφερε σε πέρας το τεράστιο έργο της σύνταξης ενός σπουδαίου λεξικού της ισπανικής γλώσσας. Η ζωή της είναι σπουδαία και για αυτό το Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας θα την τιμήσει ανήμερα της Ημέρας της Γυναίκας με προβολή της ταινίας για τη ζωή της. Μπορείς να δεις την ταινία στις 8 Μαρτίου, στον ιστότοπο του FeCHA (video.fecha.gr/) για την Ελλάδα και την Κύπρο.