Στη σκέψη και μόνο μιας ώρας ησυχίας το απόγευμα, χωρίς τηλεφωνήματα, χωρίς φωνές, χωρίς αναστάτωση, ενώ βρίσκεσαι ήδη στο σπίτι με τα παιδιά, σχηματίζεται στο πρόσωπό σου ένα χαμόγελο. Νιώθεις πως έχεις τόση ανάγκη από αυτή την αναζωογονητική ησυχία τόσο, που διστάζεις από ενοχή να το παραδεχθείς. Όσο και αν ακούγεται αντιφατικό, και τα παιδιά σου χρειάζονται αυτή την ησυχία, απλώς δεν το ξέρουν. Ή έστω δεν ξέρουν ακόμη να το εκφράσουν.
Η σύγχρονη ζωή θέτει ένα μοτίβο αδιάκοπο, με γρήγορο ρυθμό. Δραστηριότητες, ερεθίσματα, ήχοι, στήνουν έναν λαβύρινθο για το μυαλό μικρών και μεγάλων από τον οποίο χρειάζεται να βρει διέξοδο. Έρευνες που χρονολογούνται από το μακρινό και λιγότερο λιγότερο buzzy 1975 τονίζουν τη δυσκολία που δημιουργεί ο θόρυβος στην διαδικασία εκμάθησης αλλά και το στρες που μπορεί να προκαλέσει όταν ο θόρυβος δεν σταματά.
Σε πιο πρόσφατη έρευνα, της προηγούμενης δεκαετρίας του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας που δημοσιεύθηκε στην Επιθεώρηση της Νευροεπιστήμης, οι ειδικοί διαπίστωσαν πως η αδυναμία να ακούσουμε κάτι καθαρά, εμπορίδει σε σημαντικό βαθμό την βραχυπρόθεσμη μνήμη. Αυτό σύμφωνα με τους επιστήμονες πιθανότατα να συμβαίνει επειδή το μέρος του εγκεφάλου που επεξεργάζεται τα ακουστικά ερεθίσματα είναι το ίδιο με αυτό που χειρίζεται την βραχυπρόθεσμη μνήμη.
Γιατί όμως χρειάζονται ησυχία τα μικρά παιδιά;
Η έρευνα δείχνει πως ακόμη και ένας χαμηλής έντασης διαρκής ήχος μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα των μωρών να μάθουν νέες λέξης. Τα παιδιά του δημοτικού περνούν 7 ή και παραπάνω ώρες σε πολύβουες αίθουσες όπου δυσκολεύονται να επεξεργαστούν όλα εκείνα τα ερεθίσματα που λαμβάνουν μέσα από όλες τους τις αισθήσεις. Σύμφωνα με τους ειδικούς όταν ο εγκέφαλος καλείται διαρκώς να επεξεργαστεί τα δεδομένα που εισέρχονται μέσα από την φασαρία, μειώνεται η ικανότητά του να χειριστεί τα συναισθήματα αλλά και να ταξινομήσει όσα λαμβάνει ώστε να τα εμπεδώσει. Είναι λοιπόν ξεκάθαρο, πως η ησυχία και η ηρεμία που τόσο σπανίζει από τη ζωή των παιδιών, είναι ζητούμενο ώστε να “ξεκουράσουν” το μυαλό τους όπως θέλουμε να το ξεκουράζουμε και εμείς.
Πώς να φέρουμε την ησυχία;
Για αρχή μειώνουμε την ένταση των ήχων. Θα απολαύσουμε δυνατά το αγαπημένο τους τραγούδι, μπορεί και να χορέψουμε αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος η μουσική να παίζει στο background όταν παίζουμε επιτραπέζια. Το ίδιο ισχύει και με την τηλεόραση. Μπορούμε να δούμε το αγαπημένο μας πρόγραμμα, αλλά μετά δεν βοηθάει να την αφήνουμε ανοιχτή να παίζει όσο εμείς συζητάμε.
Τα έφηβα παιδιά σύμφωνα με τις έρευνες έχουν ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη από ησυχία. Και αυτό γιατί σε αυτή την περίοδο ανάπτυξης, το έφηβο μυαλό «επαναπρογραμματίζει» τα κυκλώματά του ανάλογα και με τα ερεθίσμα που λαμβάνει. Είναι σημαντικό λοιπόν τα εξωτερικά ερεθίσματα που διεγείρουν τον εγκέφαλο να μην μονοπωλούν τις διεργασίες του εγκεφάλου, ώστε να μπορεί αυτός να επικεντρωθεί στις εσωτερικές διεργασίες.
Βρες χρόνο για ησυχία
Όπως όλα μπαίνουν σε πρόγραμμα έτσι και ο “χρόνος ησυχίας” πρέπει να βρει τη θέση του στο πρόγραμμα της οικογένειας. Αυτός μπορεί να είναι ένα μισάωρο ή μια ώρα μετά την επιστροφή από το σχολείο, χωρίς ηλεκτρονικές συσκευές, πριν ξεκινήσει το διάβασμα ή οι δραστηριότητες. Έτσι τα παιδιά θα μπορούν να αποφορτιστούν από τον διαρκή θόρυβο της τάξης.
Ο digital-free χρόνος είναι κερδισμένος χρόνος
Γι αυτό είναι σημαντικό να χωρίσουμε το σπίτι σε ζώνες digital free. Για αρχή αφήνουμε τα κινητά στην άκρη στην τραπεζαρία ή την κουζίνα και το μπάνιο. Προσπαθούμε να τα κρατάμε μακριά και την ώρα του διαβάσματος και βάζουμε όριο στη χρήση των ακουστικών που δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 60’ τις καθημερινές. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούμε να έχουμε περισσότερο χρόνο ησυχίας μέσα στην ημέρα.
