Είναι κάποιες γυναίκες που μοιάζουν με βροχή, που έχουν μέσα τους ροή, που είναι χρώμα. Η Σήλια Δραγούνη είναι μία από αυτές. Αν θέλουμε να πάμε by the book, θα τη χαρακτηρίσουμε σχεδιάστρια μόδας, αλλά το by the book είναι κάτι που δεν της ταιριάζει, οπότε θα την αποκαλέσουμε καλλιτέχνιδα – άλλωστε η μόδα είναι κάτι που δεν την ενδιαφέρει. Το στιλ είναι αυτό που έχει σημασία για εκείνη. Παρατηρώντας τα ρούχα της, μπορεί να το καταλάβει ακόμα και το πιο απαίδευτο μάτι. Το κάθε ρούχο, είτε αυτό είναι ένα κιμονό είτε ένα φόρεμα, διηγείται τη δική του ιστορία, κομμάτι της φαντασίας της ίδιας της Σήλιας, η οποία αντλεί έμπνευση πότε από τους ιθαγενείς της Αμερικής και πότε από τους party people του Studio 54. Όμως, ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή τους. Τότε που ξεκίνησαν όλα: από ένα νυφικό.
«Ξεκίνησα το 2004. Μόλις είχα γυρίσει από το Παρίσι, όπου έκανα σχέδιο μόδας. Είχαν προηγηθεί σπουδές στη γλυπτική και τη ζωγραφική στο Λονδίνο. Στην Ελλάδα επέστρεψα με σκοπό να κάνω το δικό μου brand, χωρίς όμως να ξέρω ποια κατεύθυνση να ακολουθήσω. Εκείνη την εποχή παντρευόταν μια φίλη μου και μου ζήτησε να της σχεδιάσω το νυφικό. Ήταν από μουσελίνα, είχε κάτι ντραπαρίσματα μπροστά και η τιράντα, η οποία έδενε στην πλάτη, ήταν από λουλούδια που τα είχαμε φτιάξει μόνες μας από ύφασμα σε διάφορα παλ χρώματα. Ήταν κάτι που το είχα χαρεί πάρα πολύ. Ήταν δημιουργικό». Έτσι ξεκίνησε το πρώτο κεφάλαιο στην καριέρα της: Νυφικά.
«Δεν πιστεύω στις τάσεις και δεν τις ακολουθώ ιδιαίτερα. Η χειρότερή μου ερώτηση είναι “τι είναι φέτος της μόδας;”»
«Είναι πολύ δύσκολο. Όχι να σχεδιάσεις νυφικά, αλλά να μπεις στην ψυχολογία της νύφης και του περίγυρού της… κυρίως του περίγυρού της. Έζησα πολλές εντάσεις. Οι νύφες άλλαζαν γνώμη και μετά οι μαμάδες είχαν άποψη, παραπάνω από όσο θα έπρεπε. Αυτό για μένα ήταν αρκετά ψυχοφθόρο, φαντάσου για τη νύφη…»
Ακόμα σχεδιάζει νυφικά, αλλά πλέον δεν εμπλέκεται τόσο η ίδια προσωπικά. Δίνει περισσότερο χρόνο στην prêt-à-porter συλλογή της. Και η ζωγραφική ή η γλυπτική πού βρίσκουν χώρο μέσα σε όλο αυτό; Μα μέσα στα ρούχα της. «Ήθελα τη ζωγραφική να την κρατήσω για μένα. Δεν ήθελα να την ακολουθήσω ως επάγγελμα. Ωστόσο, τα πρώτα χρόνια, παράλληλα με τα βραδινά ρούχα που έφτιαχνα, άρχισα να ζωγραφίζω πάνω σε μπλούζες και τζιν. Πλέον, σχεδιάζω και υφάσματα, ενώ δικά μου σχέδια πολλά μπορεί να δει κάποιος στις καλοκαιρινές μου συλλογές».
Η έμπνευση βρίσκεται μέσα στη Σήλια. Δεν είναι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Είναι εικόνες, ταξίδια, κουλτούρες. Είναι η κουλτούρα των Ναβάχο, αλλά και πολιτισμοί όλου του κόσμου. «Κάπου μέσα μου πιστεύω ότι έχω ρίζες στους ιθαγενείς της Αμερικής. Ίσως σε κάποια προηγούμενη ζωή μου να ήμουν… δεν ξέρω, αλλά νιώθω πολύ κοντά σε αυτήν τη φιλοσοφία. Τα ρούχα μου όμως δεν είναι μόνο αυτό, είναι περισσότερο σαν μια μείξη από κουλτούρες, σαν να τηις ενώνω όλες μαζί, γιατί κατά βάση αισθάνομαι ότι όλοι είναι ένα».
«Ένα από τα ταξίδια που με έχουν εμπνεύσει ήταν στο Λος Άντζελες. Θυμάμαι να κάθομαι με τις ώρες σε ένα υφασματάδικο που πουλούσε υφάσματα του ’50 και του ’60».
Πέρα όμως από την boho προσωπικότητα των σχεδίων της, υπάρχουν και αυτά που αποπνέουν έναν πιο glam χαρακτήρα. «Μου αρέσουν πάρα πολύ τα πάρτι και να χορεύω. Μου αρέσουν πολύ τα late ’70s, early ’80s, τότε που οι άνθρωποι ήταν πιο χαρούμενοι και έβγαιναν και χόρευαν. Και όταν σχεδιάζω τα party dresses μου σκέφτομαι όλα αυτά. Σαν να ξαναζωντανεύω εκείνη την εποχή με ένα πιο σύγχρονο twist».
Σε όλο αυτό πλέον έχουν ενταχθεί και τα vintage, αλλά και τα upcycled items. Στο online shop της μπορεί να βρει κανείς τζάκετ, αξεσουάρ και παπούτσια από δεύτερο χέρι, αλλά και κομμάτια που η ίδια έχει ράψει ή ζωγραφίσει πάνω τους. Όλα φαίνεται να συμπληρώνουν το παζλ της αισθητικής που εκείνη θέλει. «Μου αρέσει να συλλέγω πράγματα. Παρατήρησα λοιπόν ότι όταν φωτογραφιζόμουν με τα δικά μου ρούχα και τα συνδύαζα με παλιά παπούτσια ή ζώνες, πολλοί με ρωτούσαν και γι’ αυτά. Οπότε σκέφτηκα γιατί να μην προσφέρω όλη μου την αισθητική; Οι άλλοι θέλουν να αγοράσουν όχι μόνο το ρούχο, αλλά τον τρόπο με τον οποίο το έχω φανταστεί».
Θέλουν να αγοράσουν το vibe σου, Σήλια. Γιατί είσαι σαν ένα ουράνιο τόξο, όπως θα έλεγε και ο αγαπημένος σου Mick Jagger.
Μπορεί, επίσης, να σε ενδιαφέρουν:
Εριέττα Κούρκουλου-Λάτση: Η ήρεμη δύναμη
Ο Ανδρέας Λαγός μάς ξεναγεί στον κήπο της βεράντας του
Χριστίνα Εξάρχου: «Στην πανδημία ανακάλυψα πώς να κινούμαι με τη διαίσθηση ως οδηγό μου»