«Το τι σημαίνει αλληλεγγύη και κοινότητα το έμαθα πραγματικά σε ένα ταξίδι μου στην Τανζανία, σε ένα χωριό στο πουθενά. Είχα πάει να γυρίσω ένα ντοκιμαντέρ. Ήταν λοιπόν ένα 5χρονο παιδί που με είχε υπεραγαπήσει. Όπου πήγαινα πήγαινε και μου έλεγε “σ’ αγαπώ” από τη δεύτερη μέρα. Κάποια στιγμή που θα έφευγα, επειδή είχα νερό στον καταυλισμό όπου έμενα, του έδωσα το νερό μου. Εκείνο σοκάρεται και φωνάζει όλα τα άλλα παιδάκια. Τους δίνει το μπουκάλι με το νερό. Πίνουν όλα και του αφήνουν μια γουλιά για να πιει κι αυτό. Και όλα μαζί μού είπαν ευχαριστώ. Καταλαβαίνεις; Εγώ το έδωσα σε ένα παιδάκι και εκείνο πρώτα το μοιράστηκε».
Ο Βασίλης Σφακιανόπουλος είναι ένας άνθρωπος που έχει πολλές όμορφες ιστορίες να σου διηγηθεί, αλλά γι’ αυτήν που του αρέσει πολύ να μιλάει τον τελευταίο καιρό είναι η ιστορία του Save Your Hood, μιας κοινότητας ανθρώπων που θέλει να ομορφύνει τον τόπο μας.
«Μεγάλωσα στην Κυψέλη. Από τα παιδικά μου χρόνια μού άρεσαν η φύση και ο εθελοντισμός. Ασχολήθηκα με οργανώσεις του εξωτερικού. Βοηθούσα σε Αφρική, Ασία, οπουδήποτε εκτός από την Ελλάδα. Κάποια στιγμή, κάπου στο τέλος της πρώτης καραντίνας, είχα πάει στα Τουρκοβούνια, στο αγαπημένο μου μέρος, που έχει μια απίστευτη θέα του αστικού τοπίου. Εκεί ήταν και ένας πιτσιρικάς. Πίνει τον καφέ του και πετάει το ποτήρι από κάτω. Του λέω “μα τι κάνεις;” και μου λέει “καλά, δεν βλέπεις τι γίνεται; Το δικό μου θα σε πειράξει;” Και τότε έγινε ένα κλικ μέσα μου».
Σαν το φαινόμενο της πεταλούδας, αυτή η απερισκεψία του πιτσιρικά οδήγησε στο να συγκεντρωθούν μέχρι σήμερα πάνω από 7,5 εκατομμύρια λίτρα σκουπιδιών στην Ελλάδα. Άλλο 1,6 εκατομμύριο στην Κύπρο (σαν να λέμε τρεις πισίνες ολυμπιακών διαστάσεων). Να δημιουργηθεί ένα δίκτυο αποτελούμενο από 28 χιλιάδες εθελοντές στην Ελλάδα και 3,5 χιλιάδες εθελοντές στην Κύπρο. Και να έχουν γίνει πάνω από 4.000 δράσεις σε έναν χρόνο.
«Στις πρώτες δράσεις, που τότε έγιναν στα Τουρκοβούνια, ήρθαν 7 άτομα. Μετά ήρθαν 14, μετά 16. Έγινε ένα τεράστιο μπαμ. Όλο αυτό επικοινωνήθηκε μέσω προσωπικών social media. Δεν υπήρχε ακόμα το Save Your Hood. Τότε κατάλαβα ότι δεν ήμουν ο μόνος που είχε αυτή την ανάγκη, που ήθελε να βλέπει τον τόπο του διαφορετικό. Ήμασταν πολλοί. Αλλά έβλεπα το εξής παράλογο: όλοι ήθελαν να βοηθήσουν στον δικό μου τόπο, ασχέτως με το πού έμεναν. Οπότε εκεί γεννήθηκε το Save Your Hood, και είπα “παιδιά, σόρι, θα κάνετε το ίδιο στη δική σας γειτονιά”. Δημιουργήθηκε μια μεθοδολογία πάρα πολύ απλή για το πώς θα μικρύνει σε έναν εθελοντή η απόσταση μεταξύ της θέλησης και της πράξης της ίδιας. Έτσι ώστε να γίνει πιο εύκολο να βγει ο άλλος έστω και μόνος του να καθαρίσει. Μέσα από την επιμονή τη δική σου επηρεάζεις τη μικροκοινότητά σου με τρόπο που δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις».
Σήμερα το Save Your Hood είναι στο 81% των δήμων της Ελλάδας. Και στην Κύπρο έχει γίνει μια ανάλογη έκρηξη. Είναι άνθρωποι που όπου κι αν βρίσκονται δρουν. Και αυτό είναι υπέροχο!
