Στο τελευταίο του post στα social media χόρευε μαζί με τη γυναίκα του. Χθες βρέθηκε νεκρός. Σε ηλικία μόλις 40 ετών ο Stephen “tWitch” Boss, χορευτής (συμμετείχε στο αμερικανικό So You Think You Can Dance) χορογράφος, παραγωγός και ένας εκ των στενών συνεργατών της διάσημης παρουσιάστριας της αμερικανικής τηλεόρασης, Ellen DeGeneres, έβαλε τέλος στη ζωή του, σύμφωνα με το πόρισμα του ιατροδικαστή της κομητείας του Λος Άντζελες.
«Με βαριά καρδιά και θλίψη πρέπει να μοιραστώ μαζί σας ότι ο σύζυγός μου Stephen μάς άφησε», ανέφερε σε δήλωσή της η σύζυγος του Boss, Allison Holker Boss, η οποία ήταν και εκείνη που έκανε γνωστή τη δυσάρεστη είδηση. «Ο Stephen φώτιζε κάθε χώρο στον οποίο βρισκόταν. Εκτιμούσε την οικογένεια, τους φίλους και πάνω από όλα την κοινωνία και το να πορεύεται με αγάπη και φως ήταν το παν για αυτόν. Ήταν η ραχοκοκαλιά της οικογένειάς μας, ο καλύτερος σύζυγος και πατέρας και αποτελούσε έμπνευση για τους θαυμαστές του», πρόσθεσε μεταξύ άλλων η ίδια μιλώντας στο PEOPLE.
Τι είναι, όμως εκείνο που οδηγεί ένα άτομο φωτεινό, που μοίραζε αγάπη και έμπνευση στους γύρω του και υπεραγαπούσε την οικογένειά του να προχωρήσει σε κάτι σκοτεινό και ζοφερό;
«Οι κρίσεις άγχους και πανικού δεν κάνουν διακρίσεις στο φύλο. Οι γυναίκες θα αναζητήσουν ευκολότερα βοήθεια για να διαχειριστούν την κατάσταση αυτή και τη δυσφορία που μια κρίση πανικού τους προκαλεί, σε αντίθεση με τους άντρες που βιώνουν την αναζήτηση βοήθειας ως πλήγμα για την εικόνα και τον ανδρισμό τους», μας λέει ο Δημήτρης Κουτζαμάνης, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Μαθήματα Ζωής.
Νιώθουν ντροπή αφού ερμηνεύουν ότι είναι «λίγοι» μιας και δεν μπορούν να διαχειριστούν την κρίση αυτή, επιβαρύνοντας με τον τρόπο τον εαυτό τους. Προσπαθούν να αντεπεξέλθουν με τρόπους που δεν λειτουργούν, όπως είναι η απόσυρση, παλεύοντας το μόνοι τους αλλά και με επικίνδυνες συμπεριφορές όπως χρήση αλκοόλ, ναρκωτικών ουσιών, τζόγος, παράλληλες σχέσεις ή σεξ χωρίς προφύλαξη, φτάνοντας κάποιες, λίγες φορές, και σε πράξεις απονενοημένες. Ως αποτέλεσμα μπορεί να βιώνουν εκ νέου κρίσεις έντονου άγχους ή/και πανικού και μπορεί κάποια στιγμή να φτάσουν στην πόρτα ενός νοσοκομείου αναζητώντας βοήθεια για παθολογικά συμπτώματα.
Ο φαύλος κύκλος έχει ξεκινήσει…
«Υπάρχει λόγος που οι περισσότεροι άντρες επιλέγουν τους τρόπους αυτούς για να διαχειριστούν μια κρίση πανικού. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να ανατρέξουμε στην παιδική ηλικία για να δούμε ότι την επιβράβευση και την αποδοχή την λάμβαναν κάθε φορά που έκρυβαν και κατάπνιγαν τα συναισθήματά τους. Τότε ήταν “αντράκια”. Τότε που το να ζητήσει βοήθεια και να μην τα καταφέρει “μόνος” έφτανε να χαρακτηρίζεται ως αδυναμία και ανικανότητα. Στην πραγματικότητα είναι αδύνατον να “ξεπεράσουμε” απλώς το άγχος. Όλα όσα κάνουν οι άνθρωποι για να νιώσουν καλύτερα, όπως το να αποφεύγουν τις καταστάσεις που τους φοβίζουν ή να απωθούν τις ανησυχίες από το μυαλό τους, κάνουν τα πράγματα χειρότερα. Ο Rollo May υποστηρίζει ότι μία ύπαρξη χωρίς άγχος είναι αδύνατη και τελικά μη ανθρώπινη. Το άγχος δεν πρέπει να μας υπερβαίνει γιατί αλλιώς γίνεται μια καταστροφική δύναμη», συμπληρώνει ο κ. Κουτζαμάνης.
Αναφορά από το Anxiety centre: Υπολογίζεται ότι τα άτομα που προσβάλλονται από κρίσεις πανικού ανέρχονται σε 6 εκατομμύρια στις Η.Π.Α. Οι γυναίκες είναι δύο φορές πιο πιθανό να βιώσουν κρίση πανικού όμως πιστεύουμε ότι ο αριθμός των αντρών που παλεύουν μόνοι τους με τις κρίσεις πανικού είναι υψηλότερος γιατί πολλοί από αυτούς δεν αναφέρουν τα συμπτώματά τους και δεν ζητούν βοήθεια.
Οδηγός επιβίωσης
«Δεν διάλεξα τυχαία τη λέξη “επιβίωση”», λέει ο κ. Κουτζαμάνης. «Για να μπορέσω να ζήσω και να απολαύσω τη ζωή χρειάζεται πρώτα να επιβιώσω και οι ασθένειες που πλέον συνδέουν οι γιατροί με το άγχος και οδηγούν στο θάνατο, είναι πολλές. Η άρνηση των συναισθημάτων και η συνεχόμενη έκθεση στο άγχος μπορεί να αποβεί μοιραία, με περισσότερους από έναν τρόπους. Το πρώτο βήμα στη λύση ενός προβλήματος είναι πάντα το ίδιο. Η παραδοχή του. Από εκεί ξεκινά η λύση. Γιατί η παραδοχή ότι δεν μπορώ να τα καταφέρω μόνος μου οδηγεί σε ένα και μόνο δρόμο, να επιτρέψω σε κάποιον άλλο να με καθοδηγήσει και να με υποστηρίξει μέσα από τη γνώση του. Καταθέτω ότι μέσα από τη δική μου εμπειρία μου είδα ότι αυτό το βήμα ήταν και το δυσκολότερο. Έμενα έκπληκτος μπροστά στην ανακούφιση που έβλεπα να νοιώθουν οι άλλοι άνθρωποι όταν άφηναν τον έλεγχο, προσκαλώντας έναν άλλο άνθρωπο ως συνοδοιπόρο στη λύση», καταλήγει ο ειδικός.
Πρακτικοί τρόποι αντιμετώπισης
- Επίσκεψη στον γιατρό. Είναι σημαντικό να αποκλειστούν τα οποιαδήποτε οργανικά συμπτώματα και ο γιατρός να πιστοποιήσει ότι είμαστε υγιείς πριν μιλήσουμε για διαχείριση άγχους. Η διάγνωση για την κρίση πανικού μπορεί να γίνει είτε από ψυχολόγο είτε από ψυχίατρο. Η περαιτέρω στήριξη μπορεί να έρθει με τη μορφή της συμβουλευτικής/ή και της ψυχοθεραπείας.
- Η άσκηση. Η τακτική άσκηση βοηθά τον οργανισμό να παράγει ενδορφίνες. Οι ενδορφίνες είναι μία αλυσίδα πρωτεϊνών που θεωρούνται φάρμακο κατά της κακής διάθεσης και ισχυρό παυσίπονο.
- Μείωση του άσκοπου άγχους. Πολλές φορές αφήνουμε δουλειές στη μέση για να κάνουμε κάτι άλλο, που με τη σειρά του αφήνουμε στη μέση για κάτι άλλο και πάει λέγοντας. Οι ανοιχτοί λογαριασμοί κλέβουν ενέργεια. Προσπαθήστε λοιπόν να μην αφήνετε εκκρεμότητες. Όσο μικρές και αν είναι κλέβουν ενέργεια. Επίσης οι άντρες που βιώνουν έντονο άγχος προτείνεται να αποφεύγουν να υποβάλλουν τον εαυτό τους στο άσκοπο άγχος που προκαλεί μια ακραία δραστηριότητα όπως π.χ. Bungee jumping ή η παρακολούθηση μιας ταινίας θρίλερ.
- Φτιάξτε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον από φίλους και ανθρώπους που εμπιστεύεστε. Ακολουθήστε τη σοφή ρήση των προγόνων μας. Χαρά που μοιράζεται πολλαπλασιάζεται και λύπη που μοιράζεται διαιρείται.
- Κρατήστε το μυαλό σας σε εγρήγορση και μην το αφήνετε να χάνεται στο παρελθόν ή στο μέλλον. Θυμηθείτε, ο μόνος χρόνος που έχουμε είναι το παρόν.
- Μην υποτιμάτε τις ασκήσεις χαλάρωσης και το διαλογισμό. Βοηθούν την χαλάρωση των μυών του σώματος και αποφορτίζουν το μυαλό.
- Φάτε σωστά, κοιμηθείτε αρκετά, ξεκουραστείτε.
- Ζητήστε βοήθεια από έναν ειδικό ψυχικής υγείας.
Σημαντική σημείωση: Αν είσαι γυναίκα και ο σύντροφος, ο πατέρας, ο γιος σου ή ένας φίλος σου βιώνουν έντονες κρίσεις άγχους προσπάθησε να τους ακούσεις χωρίς να υποτιμήσεις αυτά που νοιώθουν. Είναι πιθανόν να αισθάνονται ντροπή και μόνο στην ιδέα ότι τους συμβαίνει κάτι τέτοιο, οπότε προσπάθησε να είσαι υποστηρικτική. Φρόντιζε τον εαυτό σου , εξέφραζε με μέτρο τις ανησυχίες σου και πρότεινε κάποια πράγματα που μπορεί να φανούν χρήσιμα. Μην ασκείς πίεση όμως γιατί αυτό αυξάνει το άγχος τόσο το δικό του όσο και το δικό σου. Να θυμάσαι ότι όσο και αν τον αγαπάς δεν μπορείς να κάνεις τίποτε αν δεν το θελήσει ο ίδιος.
Βιβλιογραφία
- Susan M. Orsillo, Lizabeth Roemer (2016) Άγχος, Mindfulness, ενσυνειδητότητα, Εκδόσεις Ιριδα
- Rollo May (2010) To νόημα του άγχους, Εκδόσεις Ύψιλον
