Οι ερωτήσεις που κάνουν τα παιδιά καταφθάνουν καταιγιστικές από την πρώτη στιγμή που αρθρώνουν τις πρώτες τους προτάσεις. Λύση δεν έχουμε για όλες, έχουμε όμως για κάποιες βασικές.

Όταν έφερες το παιδί σου στον κόσμο, είχες εκατομμύρια απορίες: «Ποιο καροτσάκι είναι καλύτερο;», «Τι διαφορά έχει αυτό το μπιμπερό από τα άλλα;», «Ποια είναι η κατάλληλη πιπίλα;» και πάει λέγοντας. Πάνω που έγινες εξπέρ και στην τελευταία λεπτομέρεια, το μωρό σου άρχισε να περπατάει, να μιλάει και σειρά του τώρα να έχει τις δικές του απορίες: «Γιατί να το φάω;», «Γιατί ο ουρανός είναι μπλε;», «Πώς γίνονται τα παιδιά;» και τελειωμό δεν έχουν. Το δυσκολότερο; Πρέπει να απαντάς σε χρόνο μηδέν για πολύπλοκα ζητήματα με μόνη βοήθεια την ευρηματικότητά σου. Κι επειδή το «γιατί έτσι» δεν ήταν ποτέ αξιοπρεπές επιχείρημα, σου έχουμε λυσσάρι.

Ερωτήσεις που κάνουν τα παιδιά: Γιατί ο ουρανός είναι μπλε;

  • Στα γρήγορα: Το φως του ήλιου αποτελείται από τα εφτά χρώματα του ουράνιου τόξου, που όλα μαζί μάς δίνουν το λευκό ή πολύ ελαφρύ κίτρινο. Ο αέρας όμως μπλοκάρει όλα τα χρώματα εκτός από το μπλε, κι αυτό είναι που βλέπουμε τελικά.
  • Κανονική απάντηση: Τα μόρια στην ατμόσφαιρα αντανακλούν τα περισσότερα χρώματα του ηλιακού φωτός μακριά από τη γη, επιτρέποντας μόνο στο γαλάζιο να διαπεράσει, αφού το μήκος κύματός του είναι μικρότερο από αυτό των άλλων χρωμάτων. Μια μέρα με συννεφιά υπάρχουν μεγαλύτερα μόρια στην ατμόσφαιρα, τα οποία δημιουργούν διαφορετικό οπτικό εφέ: Διαχέουν και τα εφτά χρώματα του ηλιακού φάσματος, μαζί με το μπλε, κι έτσι ο ουρανός μάς φαίνεται γκρι ή λευκός από τα σύννεφα. Στη διάρκεια ενός ηλιοβασιλέματος ή στην ανατολή ο ήλιος βρίσκεται σε διαφορετική γωνία με τη Γη, κι έτσι αντί για το γαλάζιο ουρανό βλέπουμε κόκκινο, πορτοκαλί και μοβ, τα χρώματα δηλαδή που διαχέονται όταν ο ήλιος βρίσκεται εκεί. Κατανοητό;

Ερωτήσεις που κάνουν τα παιδιά: Πώς γίνονται τα παιδιά;

  • Στα γρήγορα: Το παραμύθι με τον πελαργό δεν επιτρέπεται πλέον ούτε σε βρέφη. Πείτε του απλά ότι τα παιδιά μεγαλώνουν στην κοιλιά της μαμάς. Συνήθως δεν απαιτούν λεπτομερείς εξηγήσεις για το πώς μπαίνουν ή βγαίνουν από εκεί μέσα. Αλλά μπορείτε να του δείξτε τον ομφαλό στην κοιλίτσα του και να του μιλήσετε για εκείνο το κορδονάκι που το ένωνε τότε με τη μαμά.
  • Κανονική απάντηση: Αν το παιδί σας είναι γύρω στα 9-10, μπορείτε να του πείτε την ιστορία με λεπτομέρειες. Μην ξεχνάτε ότι έχει ήδη ακούσει ένα σωρό για το σεξ από τα άλλα παιδάκια, αφήστε που έχει δει τόσους ανθρώπους να φιλιούνται (πιθανώς και περισσότερα) στην τηλεόραση ή και το ίντερνετ. Μπορεί να σας φαίνεται δύσκολο να του μιλήσετε για κάτι τέτοιο, όμως αυτή θα είναι η βάση για μια ουσιαστική σχέση που θα αναπτύξετε τώρα και θα διατηρηθεί όσο το παιδί σας θα ανακαλύπτει τη δική του σεξουαλικότητα. Άρα καταλαβαίνετε πόσο σημαντικό είναι να του μιλήσετε ανοιχτά και χωρίς νευρικότητα. Κυρίως, πείτε τα πράγματα με το όνομά τους. Μιλήστε για «πέος» και «αιδοίο», όπως θα λέγατε «χέρι» και «πόδι», αλλά εξηγήστε του ότι δεν είναι ευγενικό να συζητάμε γι’ αυτά με οποιονδήποτε.

Γιατί πρέπει να τρώω λαχανικά;

  • Στα γρήγορα: Αν το παιδί σας θέλει να μεγαλώσει και να γίνει δυνατό, θα πρέπει να μάθει να τρώει υγιεινά. Απλό, λιτό και κατανοητό.
  • Κανονική απάντηση: Επειδή τα «βρόμικα» έχουν αστραφτερό παρουσιαστικό και μια ολόκληρη βιομηχανία μάρκετινγκ που στοχεύει στα μικρά παιδιά, όσο μεγαλώνει το μικρό σας τόσο πιο δυνατά επιχειρήματα πρέπει να επιστρατεύετε. Και να τα θέτετε με τρόπο που θα το κάνει να ενδιαφερθεί. Εξηγήστε του ότι αυτά τα χρωματιστά λαχανικά με τα μεγάλα φύλλα/τα ψάρια/οι φακές κτλ. θα το κάνουν να βλέπει καλύτερα/να έχει περισσότερη δύναμη/λαμπερά μαλλιά κ.ο.κ.

Η τσίχλα θα μείνει στην κοιλιά μου για πάντα;

  • Στα γρήγορα: Όχι. Η αλήθεια είναι ότι το σώμα μας δεν μπορεί να χωνέψει την τσίχλα, αλλά έχει τη δυνατότητα να την αποβάλει μέσω της πεπτικής οδού.
  • Κανονική απάντηση: Εξηγήστε του ότι δεν κάνει να καταπίνουμε τσίχλες, αλλά αν μια φορά καταπιεί την τσιχλόφουσκά του κατά λάθος δεν σημαίνει ότι θα πάθει κάτι κακό: Μερικά παιδάκια διασκεδάζουν διοργανώνοντας «αγώνες» για το ποιος θα καταπιεί περισσότερες τσίχλες! Γι’ αυτό είναι σημαντικό να κατανοήσει πως μία τσίχλα δεν θα κολλήσει στο στομάχι του για πάντα, αλλά μια ολόκληρη συσκευασία αποκλείεται να μην προκαλέσει σοβαρή ζημιά.

Ερωτήσεις που κάνουν τα παιδιά: Φτάσαμε;

  • Στα γρήγορα: «Όχι ακόμα». Δεν υπάρχει θέμα, το παιδί σας ξέρει ότι δεν έχετε πάει ακόμα εκεί που θέλετε, αλλιώς δεν θα οδηγούσατε ακόμα στην εθνική οδό. Ρωτώντας (κάθε 90 δευτερόλεπτα) στην πραγματικότητα σας λέει: «Δεν βλέπω την ώρα και τη στιγμή να φτάσουμε».
  • Κανονική απάντηση: Για να κυλήσει αρμονικά το ταξίδι σας, περιγράψτε του τη διαδρομή. Ότι, για παράδειγμα, έχετε ακόμα δύο «μεγάλες πινακίδες» να περάσετε ή εξηγήστε το χρονικά, π.χ. δύο φορές σαν να πηγαίνουμε στο σπίτι της γιαγιάς. Ζητήστε του να σας βοηθήσει ως συνοδηγός: να έχει το νου του στις πινακίδες για να μην τις «χάσετε» και τα φανάρια. Δώστε του το χάρτη, δείξτε του πού είστε και πού θέλετε να πάτε, ώστε σταδιακά να αντιλαμβάνεται την απόσταση και τη διάρκεια που απομένει. Έτσι, δεν θα έχει λόγο να ρωτάει «φτάσαμε;» (τουλάχιστον για λίγο), αφήστε που θα μάθει να διαβάζει και τους χάρτες.