Όλοι μας, σε αυτή τη ζωή, κουβαλάμε ένα αόρατο τσαντάκι γεμάτο δικαιολογίες. Το τσαντάκι αυτό το έχουμε πάντα μαζί μας. Δεν πάμε πουθενά χωρίς αυτό. Έτσι, όταν τρώμε το ένα γλυκό μετά το άλλο, βγάζουμε από το τσαντάκι τη δικαιολογία “ήθελα κάτι για να αλλάξω τη γεύση”, όταν αργούμε στη δουλειά, βγάζουμε τις δικαιολογία “άργησε το λεωφορείο, είχε κίνηση, με είχε κλείσει κάποιος με το αυτοκίνητό του”, όταν έχουμε νεύρα το πρωί λέμε “δεν κοιμήθηκα καλά το βράδυ”. Εγώ κάθε φορά που βρισκόμουν κολλημένη μπροστά στην οθόνη του κινητού μου και δεχόμουν επικριτικά σχόλια από τον σύντροφό μου, άνοιγα αμέσως το τσαντάκι με τις δικαιολογίες και διάλεγα αυτή που έγραφε πάνω “μα είναι η δουλειά μου”. Μα τι έξυπνο τρικ, σκεφτόμουν, μονάχα που για να είμαι ενημερωμένη δεν χρειαζόταν να περνάω τουλάχιστον 6 ώρες την ημέρα σκρολάροντας στο Instagram βλέποντας χαριτωμένα corgis να κουνάνε χαρωπά τις ουρές τους, ούτε και διαβάζοντας τα τελευταία νέα των Kardashians (δεν θα πω ότι είναι guilty pleasure η Kim, γιατί δεν πιστεύω ότι οι απολαύσεις είναι ένοχες).
Πάνω στο πικ της “ενημέρωσής” μου – για επαγγελματικούς πάντα λόγους – μου έκλεψαν το κινητό. Περπατούσα στο κέντρο της Αθήνας, σταμάτησα σε ένα φανάρι και κάποιος με ταχυδακτυλουργική μαεστρία το βούτηξε. Ήταν ένα ωραίο κινητό. Τελευταίας τεχνολογίας, από αυτά με την οθόνη την μεγάλη, που σε ρουφάει και κάμερα που μπορεί και πιάνει μέχρι και τον πόρο εκείνο στο δεξί ρουθούνι, που θέλει καθαρισμό. Πόνεσα, στεναχωρήθηκα, ένιωσα ένα σφίξιμο στο στομάχι, ανάλογο με αυτό που είχα νιώσει όταν ο Βαγγέλης, που ήταν η πρώτη μου σοβαρή σχέση, μου ζήτησε να χωρίσουμε…στα 16. Πήρα όμως την πολύ ώριμη απόφαση να μην αγοράσω καινούργιο κινητό (σε αυτό το σημείο να πω ότι ήταν το δεύτερο smartphone που μου έκλεβαν, οπότε άρχισα να πιστεύω ότι μάλλον το σύμπαν προσπαθούσε να μου στείλει κάποιο κωδικοποιημένο μήνυμα). Και επειδή είμαι ή του ύψους ή του βάθους άνθρωπος, επέλεξα να επιστρέψω στην εποχή των δεινοσαύρων και πιο συγκεκριμένα στην εποχή του Ericsson με κουμπάκια. Τώρα μόλις θυμήθηκα ότι και μετά τον Βαγγέλη, τα έφτιαξα με κάποιον όχι και τόσο ωραίο, προκειμένου να μη με χωρίσει και πληγωθώ πάλι. Τελικά τον χώρισα εγώ, αλλά δεν έχει σημασία. Για να μη μακρηγορώ, δεν άντεξα να χρησιμοποιώ ένα κινητό, όπου για να το χρησιμοποιήσω θα έπρεπε να έχω την παλάμη της δίχρονης κόρης μου και αποφάσισα να απελευθερωθώ από τα δεινά μου. Με απλά λόγια αποφάσισα να πάρω διαζύγιο από το κινητό τηλέφωνο. Τέλος, finito, kaputt.
Διάβασε επίσης: Πώς να θέσεις νέους στόχους για το νέο έτος και να τους πετύχεις
Για αρκετούς μήνες – σχεδόν μισό χρόνο – δεν είχα καθόλου κινητό τηλέφωνο. Όσοι ήθελαν να με βρουν, μπορούσαν να με καλούν στο κινητό του συντρόφου μου, ενώ αν ήταν έκτακτη ανάγκη, οι δικοί μου άνθρωποι μπορούσαν να με πάρουν σε αυτή την αραχνιασμένη συσκευή, που λέγεται σταθερό τηλέφωνο. Στο social media έμπαινα λίγες φορές από τον υπολογιστή μου, ενώ για κάποιο ανεξήγητο λόγο μπορούσα και χωρίς κινητό να είμαι ενημερωμένη. Αχ ωραίες εποχές. Ένιωθα ελεύθερος άνθρωπος. Δεν λέω, στην αρχή ήταν δύσκολο (κυρίως όταν έδινα με κάποιον ραντεβού και υπήρχε αυτή η ανασφάλεια αν έχω έρθει στο σωστό σημείο ή σε περίπτωση που ο άλλος ήθελε να ακυρώσει το ραντεβού μας τελευταία στιγμή πού στο καλό θα με έβρισκε), αλλά όχι τόσο όσο περίμενα. Όπως είπε και ένα σοφός skater, o Ali Boulala για την ακρίβεια, “τα πράγματα είναι τόσο σημαντικά όσο εσύ τα κάνεις. Για παράδειγμα, η τηλεόραση δεν είναι απαραίτητη για την επιβίωση της Γης. Η τέχνη δεν είναι απαραίτητη για να γυρίζει ο πλανήτης. Το ίδιο και το skate. O κόσμος θα συνεχίζει να γυρίζει και η Γη να υπάρχει και χωρίς αυτό”. Έτσι και εγώ συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να υπάρχω και να ζω και να ενημερώνομαι και να συνεχίζω να κάνω τη δουλειά που κάνω και χωρίς το κινητό. Και ναι, ο πλανήτης συνεχίζει να γυρίζει ακόμα.
Ann/ Unsplash
Όλους αυτούς τους μήνες που ήμουν χωρίς κινητό, ένα πράγμα μόνο με εκνεύριζε: το πόσο πολύ το χρησιμοποιούσαν οι άλλοι γύρω μου. Ήταν σα να ξύπνησα ξαφνικά από έναν λήθαργο και να συνειδητοποίησα με πόση μεγάλη ευλάβεια, σχεδόν υπνωτισμένοι όλοι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το έξυπνο τηλέφωνό τους. “Έτσι ήμουν και εγώ”, σκεφτόμουν και νευρίαζα ακόμα περισσότερο. Όταν τελικά απέκτησα καινούργιο κινητό, η σχέση μου μαζί του ήταν διαφορετική. Είμαστε σαν αυτά τα ζευγάρια, που περνάνε καλά μαζί, αλλά μπορούν να περάσουν πολύ καλά και χώρια. Σαν δύο άτομα, που χώρισαν, επαναπροσδιόρισαν τις αξίες τους και πλέον μπορούν να συνυπάρχουν χωρίς να υπάρχει αυτή η σχέση εξάρτησης μεταξύ τους.
Τσέκαρε και αυτό: Σπα στο σπίτι: Μία χαλαρωτική εμπειρία αυτοφροντίδας
Σε περίπτωση, που θέλεις να χωρίσεις και εσύ με το κινητό σου και να τα ξαναβρείς μαζί του αλλά με τους δικούς σου όρους, σου έχω μία λύση. Δεν χρειάζεται να φοράς παλτό με μεγάλη τσέπη, που χωράει ένα ξένο χέρι μέσα της ώστε να στο βουτήξουν. Μπορείς να διαβάσεις το βιβλίο της δημοσιογράφου και tech addict, Catherine Price, “Πώς να Χωρίσετε με το Κινητό σας” (εκδόσεις KeyBooks). Εκεί θα βρεις μερικές χρήσιμες συμβουλές.
Εγώ χώρισα με το κινητό και μπορείς κι εσύ
Γήτευσε τις τηλεφωνικές σου ορέξεις
Κάθε φορά που έχεις λαχτάρα να πιάσεις το κινητό σου τηλέφωνο, μην προσπαθείς να καταπολεμήσεις αυτή σου την επιθυμία ή να τιμωρήσεις τον εαυτό σου. Αντ’ αυτού πιάσε το κινητό, πάρε μία ανάσα και παρατήρησε αυτό που σου συμβαίνει. Αναγνώρισέ το και δες τι ακριβώς σου συμβαίνει.
Ζήτα συμπαράσταση
Δεν υπάρχει πιθανότητα να πεις σε κάποιον ότι θέλεις να χρησιμοποιείς λιγότερο το κινητό σου και να μη σου πει και αυτός “και εγώ το ίδιο”. Όπως όταν κάνεις δίαιτα ή ξεκινάς μία ρουτίνα γυμναστικής, έτσι και εδώ, αν έχεις και άλλους που θέλουν να πάρουν διαζύγιο από το smartphone τους και “αγωνιστείτε” παρέα θα σε βοηθήσει.
Αξιολόγησε την τρέχουσα σχέση σας
Ο μόνος τρόπος για να μάθεις το εύρος του προβλήματος σου, είναι να το πάρεις στα χέρια σου και να μετρήσεις πόση ώρα το κοιτάς. Ό,τι μετριέται μπορείς και να το διαχειριστείς. Κατέβασε μία εφαρμογή που σου λέει πόσο χρόνο περνάς μαζί του, σε ποιες εφαρμογές κολλάς , πόσες φορές την ημέρα πιάνεις το κινητό. Αφού έχεις αυτά τα δεδομένα, η Price συνιστά να εξετάσεις το είδος της σχέσης που θέλεις με το τηλέφωνό σου. Είναι δύσκολο να σημειώσεις πρόοδο και να θέσεις περιορισμούς όταν δεν έχεις συγκεκριμένους στόχους για την τηλεφωνική σου σχέση. Θέλεις να χρησιμοποιείς το τηλέφωνό σου μόνο όταν εργάζεσαι; Ή μόνο όταν το χρειάζεσαι απολύτως; Σκέψου αυτά τα πράγματα και θέσε ένα στόχο. Χωρίς κατεύθυνση δεν μπορείς να τον φτάσεις. Να το θυμάσαι αυτό.
Andriyko Podilnyk/ Unsplash
Βάλε όρια
Η Price συνιστά την απενεργοποίηση όλων των ειδοποιήσεων, συμπεριλαμβανομένων των email. Εάν ανησυχείς μήπως χάσεις μια κλήση ή ένα email από τη δουλειά σου ή κάποιο μέλος της οικογένειας, βάλε τα σε μια ειδική λίστα VIP, ώστε να έχεις ειδοποιήσεις μόνο από αυτούς. Η Price προτείνει επίσης τη δημιουργία ζωνών χωρίς τηλέφωνα, όπως το τραπέζι και την κρεβατοκάμαρα, και χρονικά όρια όπως το να μην υπάρχουν τηλέφωνα μετά τις 6 μ.μ. Κάτι ακόμα που προτείνει είναι τη διαγραφή εφαρμογών κοινωνικών μέσων από το τηλέφωνό σου και τον έλεγχο τους μόνο από έναν επιτραπέζιο υπολογιστή.
Σταμάτα το “Phubbing”
Λοιπόν, είσαι έτοιμος να δοκιμάσεις μία ζωή χωρίς την πιεστική σχέση που έχεις με το κινητό σου;
