«Οι ομοιοπαθητικοί δεν είναι γιατροί αλλά απατεώνες», «τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι απλά βότανα», «θα πρέπει να περιμένεις πολύ καιρό για να δεις αποτελέσματα». Αυτές είναι μερικές μόνο από τις φράσεις που θα ακούσεις από τους γύρω σου αν σκέφτεσαι να απευθυνθείς σε ομοιοπαθητικό για κάποιο πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζεις. Καθώς λέγονται πολλά και ισχύουν λίγα, συγκεντρώσαμε τις πιο διαδεδομένες απόψεις για την ομοιοπαθητική και ξεκαθαρίζουμε ποιες ισχύουν και ποιες όχι.

Μύθος: Όσο καιρό κάνεις ομοιοπαθητική δεν μπορείς να πάρεις αντιβίωση

Σίγουρα το αντιβιοτικό δεν είναι το πρώτο φάρμακο που συστήνει ένας ομοιοπαθητικός γιατρός. Αντί να πολεμήσει τα συμπτώματα της πάθησής σου (όπως κάνουν τα αντιβιοτικά), η ομοιοπαθητική εστιάζει στην τόνωση του ανοσοποιητικού σου συστήματος. Εφόσον, λοιπόν, παρουσιαστεί ένα οξύ πρόβλημα (πχ. οξεία αμυγδαλίτιδα), ο ομοιοπαθητικός θα προσπαθήσει να το αντιμετωπίσει με ομοιοπαθητικό φάρμακο. «Αν η βαρύτητα και το επείγον της οξείας κατάστασης δεν αφήνουν περιθώρια για ομοιοπαθητικη αντιμετώπιση, τότε ο ίδιος ο ομοιοπαθητικός γιατρός θα χορηγήσει “χημικά” φάρμακα» αναφέρεται στο site της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής. Από προσωπική εμπειρία θα σου πω ότι όταν χρειάστηκε να πάρω αντιβίωση προληπτικά για οδοντιατρικούς λόγους, ο ομοιοπαθητικός με διαβεβαίωσε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με αυτό.

5 μύθοι και 3 αλήθειες για την ομοιοπαθητική
Darina Belonogova / Pexels

Μύθος: Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι placebo

«…και τότε πώς δρουν στα παιδιά και στα ζώα;» αναρωτιέται ο Δημοσθένης Παπαμεθοδίου, νευρολόγος ομοιοπαθητικός. «Η δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων δεν οφείλεται σε αυθυποβολή» επιβεβαιώνει. Πέρα από το γεγονός ότι τα placebo δεν έχουν μακροχρόνια αλλά βραχυχρόνια αποτελέσματα, αξίζει να αναρωτηθεί κανείς γιατί να θεραπεύουν τους ασθενείς τους με placebo μόνο οι ομοιοπαθητικοί γιατροί και όχι οι υπόλοιποι. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν είναι ούτε ψευδοφάρμακα ούτε μαντζούνια. Σύμφωνα με το site της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, πρόκειται για ουσίες που προέρχονται από τη φύση (φυτικής, ορυκτής και σπανίως ζωικής προέλευσης) και παρασκευάζονται με φυσικό τρόπο -γίνεται αραίωση της ουσίας και υφίσταται μια σειρά από δονήσεις που απομακρύνουν κάθε πιθανότητα τοξικής δράσης στον οργανισμό. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα διατίθενται σε πολλά φαρμακεία και είναι αναγνωρισμένα από τον Ελληνικό Οργανισμό Φαρμάκων από το 1994, σύμφωνα με τη σχετική Ευρωπαϊκή οδηγία.

Μύθος: Η ομοιοπαθητική δεν έχει αποτέλεσμα σε οξείες νόσους

«Η ομοιοπαθητική δεν θεραπεύει ασθένειες αλλά ασθενείς. Επομένως θα θεραπεύσει και κάποιον που πάσχει από οξεία ασθένεια με τον γνωστό ήπιο, σύντομο και χωρίς παρενέργειες τρόπο που θεραπεύει τους “χρόνιους” ασθενείς» αναφέρεται στο site της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής. Μάλιστα ο Δημοσθένης Παπαμεθοδίου λέει ότι διάφορες μελέτες έχουν δείξει ότι η αποτελεσματικότητά της είναι πιο γρήγορη σε οξείες νόσους συγκριτικά με την αντιβίωση.

Αλήθεια: Δεν μπορείς να ακολουθήσεις ομοιοπαθητική αγωγή, χωρίς να προηγηθεί η επίσκεψή σου σε ομοιοπαθητικό

Είναι πολύ πιθανό να έχεις φύγει από το φαρμακείο με ένα σκεύασμα που αναγράφει ότι είναι συμβατό με ομοιοπαθητική θεραπεία, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ομοιοπαθητικό φάρμακο. Σε περίπτωση που έχεις κάνει στο παρελθόν ομοιοπαθητική και γνωρίζεις κάποια σκευάσματα, καλό είναι να μην ξεκινήσεις θεραπεία χωρίς να συμβουλευτείς τον ομοιοπαθητικό σου. «Μπορεί να μην είναι επικίνδυνο από άποψη παρενεργειών, αλλά μπορεί να τροποποιηθούν κάποια συμπτώματα και μετά να είναι πολύ πιο δύσκολη η επιλογή του σωστού ομοιοπαθητικού φαρμάκου» λέει ο Δημοσθένης Παπαμεθοδίου.

Μύθος: Ό,τι είχες στο παρελθόν θα σου το βγάλει στην επιφάνεια η ομοιοπαθητική

«Στη διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπείας υπάρχει περίπτωση να εμφανίσεις ευαισθησίες ή συμπτώματα παλιότερων καταστάσεων, αλλά αυτό δεν είναι βέβαιο» αναφέρει ο Δημοσθένης Παπαμεθοδίου, τονίζοντας ότι ακόμα κι αν σου συμβεί τα συμπτώματα θα είναι επιφανειακά, βραχυπρόθεσμα και ακίνδυνα. Ένα παράδειγμα που αναφέρεται στο site της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής είναι η περίπτωση πχ. που ένας ασθενής είχε στην παιδική του ηλικία μία δερματοπάθεια που αντιμετωπίστηκε με κορτιζονούχες αλοιφές και στην παρούσα φάση επισκέπτεται τον ομοιοπαθητικό για ημικρανίες. Κατά τη θεραπεία του, είναι πιθανό να εκδηλώσει για μικρό χρονικό διάστημα ήπια συμπτώματα της παλιάς δερματικής του ευαισθησίας. Από προσωπική εμπειρία θα πω ότι στη διάρκεια τριών χρόνων ομοιοπαθητικής θεραπείας δεν αναβίωσαν συμπτώματα καμίας παλιότερης πάθησής μου που… κοιμάται.

5 μύθοι και 3 αλήθειες για την ομοιοπαθητική
Karolina Grabowska / Pexels

Μύθος: Οι ομοιοπαθητικοί γιατροί είναι απατεώνες

Είναι σημαντικό ο ομοιοπαθητικός που θα επιλέξεις να είναι γιατρός και να είναι πιστοποιημένος όσον αφορά στην εκπαίδευση και στη σωστή εφαρμογή της ομοιοπαθητικής. Έτσι μπορεί να εκτιμήσει σωστά την κατάστασή σου και να χρησιμοποιήσει την εναλλακτική προσέγγιση της ομοιοπαθητικής ιατρικής με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τη θεραπεία σου. Εφόσον επιλέξεις έναν ειδικό ομοιοπαθητικό γιατρό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής δεν κινδυνεύεις να πέσεις θύμα παραπλάνησης.

Αλήθεια: Εκτός από την πάθηση για την οποία πηγαίνεις, θεραπεύεις κι άλλες

Οι περισσότεροι ασθενείς που ακολουθούν ομοιοπαθητική αγωγή, αναφέρουν ότι κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους παρατήρησαν παράπλευρα οφέλη. Πήγαν δηλαδή για να θεραπεύσουν π.χ. το έλκος στομάχου και διαπίστωσαν ότι έπαψαν να υποφέρουν από πονοκεφάλους και πόνους στον αυχένα. «Αυτό συμβαίνει επειδή η δράση της ομοιοπαθητικής είναι ολιστική» λέει ο Δημοσθένης Παπαμεθοδίου, που μάλιστα επισημαίνει ότι ο ομοιοπαθητικός γιατρός δεν είναι ευχαριστημένος αν υπάρχει υποχώρηση μόνο των συμπτωμάτων που απασχολούν τον ασθενή. «Θα πρέπει να υπάρξει συνολικότερη βελτίωση, καθώς έτσι ελαχιστοποιείται η πιθανότητα υποτροπής» λέει.

Αλήθεια: Η ομοιοπαθητική είναι για όλους

Μωρά, έφηβοι, ηλικιωμένοι, έγκυοι, διαβητικοί και άλλοι ασθενείς με μακροχρόνιες παθήσεις: κανείς δεν αποκλείεται από την ομοιοπαθητική θεραπεία. Ο λόγος που δεν υπάρχει κανένας περιορισμός είναι ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι ακίνδυνα και δεν έχουν παρενέργειες. Η δράση τους εστιάζει στην ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού και αυτό μπορεί να συμβεί σε κάθε κατάσταση και κάθε ηλικία.