Η επίσκεψη στη Νορβηγία δεν ήταν προγραμματισμένη. Πέμπτη μεσημέρι ενημερώθηκα ότι προέκυψε επαγγελματικό ταξίδι στο Όσλο και Παρασκευή κλείναμε αεροπορικά εισιτήρια -μετά βίας βρήκαμε θέσεις για να ταξιδέψουμε Κυριακή. Αμέσως κλήθηκαν οι μεγάλες δυνάμεις aka γιαγιάδες για να κρατήσουν τον μικρό, βάλαμε τα πιο βαριά μας ρούχα στις βαλίτσες και φύγαμε!
Πέρα από το ότι θα βρούμε κρύο και νύχτα, δεν είχα ιδιαίτερες πληροφορίες για τον προορισμό. Περίμενα ότι θα συναντήσουμε πολύ πράσινο μέσα στην πόλη και εντυπωσιακά δείγματα σκανδιναβικής αρχιτεκτονικής. Αυτό που δεν περίμενα ήταν να ζήσω το πιο φωτεινό σούρουπο περπατώντας στη στέγη της Όπερας, να πληρώσω πανάκριβα το νερό, το ταξί, την μπύρα, την πίτσα, τα πάντα, και να συναντήσω τόσο πολύ κόσμο στους δρόμους της πόλης ασχέτως καιρικών φαινομένων. Παρακάτω συγκέντρωσα όσα έμαθα μέσα από λίγη έρευνα, πολύ περπάτημα και αρκετή συζήτηση με ντόπιους αλλά και… Έλληνες που συναντήσαμε στο Cin Cin, όταν μιλώντας ελληνικά για να αποφασίσουμε πού θα καθίσουμε, έλαβα την απάντηση της Χριστίνας (όπως έμαθα αργότερα): «Εδώ είναι καλύτερα! Εδώ καθίστε!»
1. Η πόλη έχει περίπου 650.000 κατοίκους. Προφανώς ήταν όλοι στο δρόμο κάθε απόγευμα. Αλλιώς δεν εξηγείται ότι όπου κι αν πήγα -από την πολυσύχναστη Majorstuen μέχρι το IT Fornebu, τη Silicon Valley του Όσλο- οι δρόμοι, τα μπαρ, τα εστιατόρια, τα καταστήματα ήταν όλα γεμάτα. Πού να μη χιόνιζε δηλαδή;
2. Γιατί όμως να τους ενοχλήσει το χιόνι; Στο κέντρο υπάρχουν θερμαινόμενα πεζοδρόμια που το λιώνουν, ενώ, όπως φαντάζεσαι, τίποτα δεν επηρεάζεται από τον καιρό. Ούτε οι συγκοινωνίες, που είναι ακριβείς -συχνά βέβαια φουλαρισμένες στις ώρες αιχμής- ούτε η διάθεσή τους, αφού είναι χαμογελαστοί και ανοιχτόκαρδοι.
3. Παράδοξο βέβαια που με αυτή τη μαυρίλα διατηρούν το κέφι τους. Εμείς ξαναείδαμε τις ακτίνες του ήλιου στην απογείωση της επιστροφής, μόλις το αεροπλάνο πήρε ύψος και βρεθήκαμε πάνω από τα σύννεφα, ενώ όσο μείναμε εκεί ξημέρωνε (μη φανταστείς και καμιά φωταγώγηση, ήταν σαν ένα βροχερό απόγευμά μας) στις 8 και στις 15:30 ήταν ήδη νύχτα.
4. Οι συνθήκες αυτές ευνοούν φυσικά την κατανάλωση αλκοόλ για την οποία φημίζονται οι ντόπιοι, όμως κι εδώ υπάρχει πρόβλεψη. Αφενός το απαγορευτικό κόστος (μια μπύρα draft κάνει 10€) κι αφετέρου η παντελής απουσία αλκοόλ από μινιμάρκετ και σουπερμάρκετ. Πωλείται μόνο σε ένα κατάστημα (Vinmonopolet) και αυτό μέχρι τις 18:00 το απόγευμα. Γενικά τα καταστήματα κλείνουν το αργότερο στις 19:00.
5. Δεν είναι μόνο το αλκοόλ ακριβό στο Όσλο. Πρόκειται για μία από τις ακριβότερες πόλεις του κόσμου. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι ένα μικρό μπουκάλι νερό κοστίζει 4 ευρώ, ενώ αυτή είναι η τιμή και του εισιτηρίου των μέσων μεταφοράς (για 60 λεπτά) -εννοείται ότι δεν υπάρχει hard copy, το αγοράζεις μέσω app.
6. Η οικολογική συνείδησή τους δεν γίνεται αντιληπτή μόνο από την προσπάθεια μείωσης της χρήσης χαρτιού -σημειωτέον ότι απόδειξη στο χέρι δεν παίρνεις από πουθενά εκτός κι αν τη ζητήσεις. Αλλά και στους δρόμους της πόλης σπάνια συναντάς αυτοκίνητο που δεν είναι ηλεκτρικό (κάποια μοντέλα ούτε τα έχουμε δει ούτε τα έχουμε ακούσει ποτέ). Μέχρι το 2025 προβλέπεται να πωλούνται μόνο ηλεκτρικά αυτοκίνητα στη χώρα.
7. Εκτός από τις οικολογικές ευαισθησίες, μέσα από μία βόλτα στο Όσλο αντιλαμβάνεσαι και τις έντονες καλλιτεχνικές ανησυχίες της πόλης. Από τα κτίσματα δεν ξέρεις τι να πρωτοκοιτάξεις -τα σύγχρονα όπως το επιβλητικό κτίριο της όπερας χτισμένο στην κορυφή του Φιόρδ ή τα ιστορικά όπως το δημαρχείο της πόλης, από όπου ανακοινώνεται κάθε χρόνο στις 10 Δεκέμβρη ο νικητής του βραβείου Νόμπελ; Το σίγουρο είναι πως τα πιο εντυπωσιακά έργα τέχνης στην πόλη είναι τα γλυπτά. Διάσπαρτα σε διάφορα σημεία, από πλατείες και γέφυρες μέχρι θέατρα και καφετέριες, σε κάνουν πολλές φορές να αναρωτιέσαι αν πρόκειται για αγάλματα ή για αληθινούς ανθρώπους. Το αποκορύφωμα βέβαια είναι το πάρκο Frogner (γνωστό και ως πάρκο Vigeland), όπου βρίσκονται περισσότερα από 200 γυμνά και απίστευτα επιβλητικά αγάλματα του Νορβηγού γλύπτη Gustav Vigeland.
8. Εκτός από γλυπτά, παντού στην πόλη συναντάς κι εργοτάξια -πελώρια και θορυβώδη. Δεν είναι απίθανο μάλιστα, όπως μας είπανε οι Έλληνες που γνωρίσαμε, να νοικιάσεις σπίτι και μετά από λίγο καιρό να σε ενημερώσουν ότι θα πρέπει να μετακομίσεις καθώς το οίκημα πρόκειται να γκρεμιστεί για να φτιαχτεί εκ νέου. Ο οικοδομικός οργασμός μάλιστα δεν σταματάει ούτε το βράδυ, αφού είδαμε εργάτες να δουλεύουν -ενώ χιόνιζε μάλιστα- στις 12 τα μεσάνυχτα! Η δουλειά τους, μάθαμε, θεωρείται καλοπληρωμένη κι έχουν στη διάθεσή τους υπερσύγχρονο εξοπλισμό για το καλύτερο αποτέλεσμα με το λιγότερο κόπο.
9. Και κάπου εκεί ανάμεσα σε γερανούς και τρυπάνια, ακούς μουσική. «There’s always something on in Oslo» γράφει το έντυπο με τα live και τα διάφορα events που γίνονται σε κάθε γωνιά της πόλης. Δεν χρειάζεται να επισκεφτείς music halls και πολυχώρους. Όλο και κάποιο πάρτι θα πετύχεις βολτάροντας σε στοές της πόλης, σε μαγαζιά όπως το Jaeger.
10. Η ζωντάνια της πόλης είναι ολοφάνερη και στα docks που είναι φωταγωγημένα και διαμορφωμένα έτσι, ώστε τους ανοιξιάτικους μήνες να μπορείς να καθίσεις και να απολαύσεις τη θέα στη θάλασσα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περιοχή Aker Brygge που σφύζει από ζωή κάθε ώρα τη μέρας.
11. Η φύση γίνεται ένα με το αστικό τοπίο. Η παραποτάμια βόλτα στην εναλλακτική συνοικία Grünerløkka θα σε οδηγήσει σε μπουτίκ με vintage ρούχα και tiki bars. Ενώ υπάρχει δρόμος για να φτάσεις με ποδήλατο, πατίνι ή τα πόδια σου από περιοχή σε περιοχή χωρίς να σε ενοχλήσουν τα αυτοκίνητα.
12. Μη σου κάνει εντύπωση λοιπόν αν σε διάφορα σημεία της πόλης συναντήσεις παιδιά ακόμα και από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού να κατευθύνονται προς το σχολείο ή να επιστρέφουν από αυτό με το ποδήλατο ή το πατίνι τους, χωρίς τη συνοδεία ενήλικα. Τα ίδια παιδιά θα τα δεις να παίζουν με βροχή ή χιόνια στις αυλές των σχολείων, σε πάρκα και παιδικές χαρές με απλά και όμορφα παιχνίδια και κυρίως θα τα ακούσεις να γελάνε. Οι τσάντες τους δεν είναι φορτωμένες με βιβλία, ούτε έχουν διάβασμα στο σπίτι. Πηγαινοέρχονται με δυο φωτοτυπίες (μία γλώσσα και μία μαθηματικά) και περνούν πολύ χρόνο στη φύση, ενώ εκπαιδεύονται να φέρονται με ευγένεια και να φροντίζουν το περιβάλλον και τους συνανθρώπους τους.
